بررسی نتایج درمان آندوسکوپیک در خونریزی های ناشی از زخم های دستگاه گوارش فوقانی

خونریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش از اورژانس های شایع است که باعث بسیاری از موارد بستری و افزایش هزینه ها و حتی مرگ و میر می باشد. هدف از این بررسی مقایسه نتایج آندوسکوپی درمانی و آندوسکوپی تشخیصی در بیماران مبتلا به خونریزی ناشی از زخم های بخش فوقانی دستگاه گوارش است.
این مطالعه توصیفی روی 145 بیمار مبتلا به خونریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای 83-1381 انجام شد. بر اساس اطلاعات پرونده ها، بیماران در دو گروهی که تنها بررسی تشخیصی در آنها انجام شده و گروهی که درمان های آندوسکوپیک نظیر تزریق اپی نفرین رقیق شده و یا ماده اسکلروزان داشتند، تقسیم شدند. جهت آنالیز آماری از آزمون های t زوجی و مجذور کای و محاسبه OR و فاصله اطمینان آن صورت گرفت.
46 نفر از بیماران مورد مطالعه (7/31 درصد) درمان ها آندوسکوپیک شدند. میانگین روزهای بستری در این گروه 64/2±23/7 روز و در گروهی که آندوسکوپی تشخیصی به تنهایی انجام شده بود 73/3±97/8 روز بود (005/0=P). میزان مرگ و میر به علت خونریزی گوارشی در گروه درمان آندوسکوپیک 3/2 درصد و در گروه دوم 3/8 درصد بود (17/0=P). نیاز به جراحی در گروه درمان آندوسکوپیک 5/6 درصد و در گروه آندوسکوپی تشخیصی 1/19 درصد بود (4/3= (P= 048/0، OR.
درمان آندوسکوپیک در مقایسه با درمان مدیکال باعث متوقف شدن بهتر خونریزی، پایداری همودینامیک و جلوگیری از عوارضی مثل خونریزی مجدد زودرس می شود. میزان ترانسفیوژن کاهش یافته، مدت زمان بستری و نیاز به جراحی نیز کمتر می شود.