اثر مهاری بوسرلین بر آپوپتوز سلو لهای زایای نر القا شده با بوسولفان در بیضه موش

بررسی اثر بوسرلین بر مهار آپوپتوز سلول های زایای تحت درمان با بوسولفان در موش نر بالغ موش های نر بالغ NMRI به چهار گروه هشت تایی تقسیم شدند. گروه کنترل به مدت 21 روز به صورت زیر جلدی فسفات بافر سالین دریافت کرد. گروه دوم، روزانه 4/0 میکروگرم بوسرلین به مدت 21روز به صورت زیر جلدی دریافت کرد. گروه سوم، یک دوز30 میلی گرم برکیلوگرم بوسولفان به صورت داخل صفاقی دریافت کرد و گروه چهارم یک دوز30 میلی گرم برکیلوگرم بوسولفان و روزانه 4/0 میکروگرم بوسرلین به مدت 21 روز بعد دریافت نمود. 35 روز پس از شروع درمان همه حیوانات کشته شده و بیضه آن ها تشریح شد. ارزیابی های اسپرم زایی، از طریق مشخص نمودن جدول جانسون و آپوپتوز از طریق روش تانل (TUNEL: TdT in situ dUTP nick end labeling) صورت گرفت. آنالیزهای آماری با آزمون ANOVA انجام شد.
وضعیت بهبودی اسپرم زایی و جدول جانسون در گروه 4 به صورت معنی دار بالاتر از گروه 3 بود (69/0± 71/7 در مقابل 56/0± 46/4). تعداد سلول های آپوپتوتیک در گروه تحت درمان با بوسولفان به صورت معنی دار بالاتراز کنترل (10/7 ±28/23 در مقابل 02/1 ± 54/3) بود (001/0 p