یافته های بالینی و پاراکلینیکی بیماری سلیاک در کودکان مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان (تهران)

بیماری سلیاک در فرم کلاسیک به صورت علائم و نشانه های سوء جذب در اولین ماه های شروع رژیم حاوی گلوتن آغاز می شود. اما با توجه به طیف وسیع علائم، در بسیاری از موارد بیماری سلیاک بدون تشخیص باقی می ماند. لذا این مطالعه به منظور تعیین یافته های بالینی و پاراکلینیکی کودکان مبتلا به سلیاک انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی، 43 کودک با علائم اسهال مزمن، اختلال رشد، آنمی و کوتاهی قد که با تشخیص سلیاک در سالهای 87-1383 به مرکز طبی کودکان تهران مراجعه کردند، انجام شد. تشخیص بر اساس نتایج بیوپسی روده باریک به همراه تست های سرولوژی و پاسخ بالینی به رژیم بدون گلوتن صورت گرفت. بیماران به دو گروه، سن زیر 2 سال و بالای دو سال تقسیم شدند. نتایج بالینی، آزمایشگاهی و نتیجه آسیب شناسی برحسب درجه بندی مارش و بیوپسی در آنها بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.
شایعترین یافته های بالینی در این 43 بیمار، کم وزنی در37 مورد (86%)، اسهال مزمن در32 مورد (4/74%)، آنمی و کوتاهی قد در 30 مورد (8/69%) بود. آنتی بادی آنتی آندومیزیال در 28 مورد (65%) مشاهده گردید. بیوپسی روده، مارش تیپ III،II،I را به ترتیب در 8 مورد (6/18%)، 7 مورد (3/16%) و 28 مورد (55%) نشان داد. کودکان بزرگتر از 2 سال بطور معنی داری موارد بیشتری از دل درد، کوتاهی قد و مارش تیپ III را نسبت به کودکان کمتر از 2 سال نشان دادند (05/0p<، 001/0p<، 001/0p<).
نتایج مطالعه نشان داد که بیماری سلیاک دارای علائم بالینی گوناگون بوده و مواردی مانند دل درد، کوتاهی قد و مارش تیپ III به میزان بیشتری در گروه سنی بالای 2 سال نسبت به سنین پایین تر دیده می شود که بیانگر تظاهرات غیرمعمول بیماری در سنین بالای 2 سال می باشد و آگاهی از این موارد در شتیخص به موقع بیماری کمک کننده خواهد بود.