میزان موفقیت داکریوسیستورینوستومی با سیلیکون تیوپ در درمان بیماران مبتلا به داکریوسیستیت مزمن

داکریوسیستیت یکی از رایج ترین علل اشک ریزش یا عفونت راجعه می باشد. عمل داکریوسیستورینوستومی (DCR) ایجاد یک منفذ به صورت جراحی بین کیسه اشکی و حفره بینی است که علایم بیماری را کاهش می دهد. هدف از اجرای این طرح تعیین نتایج سه ساله DCR با استفاده از لوله های ظریف سیلیکونی در بیماران مبتلا به داکریوسیستیت مزمن در بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه در فاصله سال های 85-1383 بود.
این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بوده و در آن کلیه بیماران با سابقه جراحی DCR با سیلیکون تیوپ در بیمارستان امام خمینی ارومیه در فاصله سال های 85-1383 مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه گیری انجام نشد و تمام 189 بیماری که در فاصله زمانی مذکور تحت عمل جراحی DCR قرار گرفته بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده پس از پردازش در برنامه نرم افزار آماری SPSS با استفاده از آزمون های توصیفی، کای اسکوئر و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردیدند.
در این مطالعه، 194 چشم 189 بیمار (50 نفر مرد، 139 نفر زن) مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین سن بیماران 22/46 سال بود. اشک ریزش و ترشح چرک بیشترین درصد فراوانی (1/56 درصد) را در بین علایم حین مراجعه بیماران دارا بود. از 189 بیمار پنج نفر دارای درگیری دوطرفه بودند. از 189 بیمار 102 نفر(82 نفر زن و 20 نفر مرد) به علت همکاری تحت پیگیری قرار گرفتند. جراحی در 84 مورد (4/82 درصد) موفقیت آمیز بود.
مطالعه حاضر نشان داد که نتایج عمل در بیماران 60 به بالا بیشتر از سایر گروه های سنی موفقیت آمیز است. همچنین میزان بهبودی در بین گروه بیمارانی که درگیری یک طرفه داشتند بیشتر از بیماران با درگیری دو طرفه بود. با توجه به بالا بودن میزان بهبودی در گروه سنی بالای 60 سال توصیه می شود اولین اقدام درمانی برای بیماران این گروه سنی جراحی DCR با سیلیکون تیوپ باشد.