تاثیر بوپروپیون روی دامنهpopulation spike در مقاطع زنده هیپوکامپ موش بزرگ آزمایشگاهی

ساخت داروهای ضد افسردگی جدید به دلیل رایج شدن استفاده آن ها از مهم ترین موارد تحقیقاتی در دنیا است. بوپروپیون دارویی است که در ابتداء برای درمان افسردگی ارایه شده ولی به دلیل اثرات موثر آن روی کاهش وابستگی و مصرف سیگار عملا به عنوان داروی کاهنده وابستگی به سیگار استفاده می شود. مطالعه اثرات سیناپسی این دارو برای یافتن مکانیسم اثر آن به عنوان عامل کاهنده وابستگی اهمیت خاصی دارد. این مطالعه اثرات پرفیوژن بوپروپیون روی پاسخ های برانگیخته سیناپس های هیپوکامپ را بررسی کرده است.
16 اسلایس زنده از هیپوکامپ نوزادان 18 تا 25 روزه موش های سفید آزمایشگاهی تهیه و در طی روند استاندارد، پاسخ های برانگیخته سیناپس های ناحیه Stratum Radiatum در حضور و عدم حضور بوپروپیون بررسی گردید. بوپروپیون با غلظت دو میلی مول در ACSF و به مدت 30 دقیقه پرفیوژ شده و مقادیر دامنه (PS [1]) بعد از پرفیوژن نسبت به قبل از آن (به عنوان 100 درصد)، مقایسه گردیدند.
بوپروپیون توانست در همه اسلایس ها PS را ناپدید کند. در 5/37 درصد تا یک ساعت، در 25 درصد تا 5/1 ساعت، در 5/12 درصد تا دو ساعت و در 25 درصد تا چهار ساعت یا بیشتر PS ناپدید گردید. بوپروپیون در زمان کم تر از 5 الی 15 دقیقه باعث حذف PS در اسلایس ها گردید.
بوپروپیون می تواند میزان PS که شاخصی از بروز LTP است را کاهش و یا آن را حذف نماید. به نظر می رسد این دارو می تواند برای بررسی دقیق تر مکانیسم های القا و بقاء LTP استفاده شده و فرآیندهای وابسته کننده داروها و ترکیبات بهتر شناخته شوند.