بررسی و مقایسه الگوهای رفتاری در بیماران دیابتی نوع یک و دو

بیماری های جسمی با ساختارهای روانشناختی انسان، رابطه ای تنگاتنگ دارند که اثرگذاری و اثرپذیری هر یک بر دیگری و از دیگری، از سده های پیشین، مورد توجه پژوهشگران زمینه های پزشکی بوده است. در رده بندی های دانش روانپزشکی، دیابت در نمایه بیماری های روان تنی جای دارد که در این بیماری ها پیرامون نقش الگوهای رفتاری و فشارهای روانی در بروز و تداوم بیماری های جسمی بحث می شود. هدف از این پژوهش بررسی چگونگی رابطه الگوهای رفتاری نوع A با بیماری دیابت نوع یک و دو است.
پنجاه بیمار مبتلا به دیابت نوع یک، پنجاه بیمار نوع دو و پنجاه نفر یه عنوان گروه شاهد بررسی شدند. برای سنجش الگوهای رفتاری A از پرسشنامه جنکینز که دارای روایی و پایایی جهانی است بهره گرفته شد.
داده های آماری نشان داد که بیشتر افراد دیابتی نوع یک (74%) الگوهای رفتاری A را در مقایسه با دیابتی های نوع دو و گروه شاهد آشکار می کنند (P=0.037).
این یافته نقش الگوهای رفتاری و ساختار روانی را در سیر بالینی بیماری دیابت مطرح می سازد و بر اهمیت جایگاه مداخلات روانشناختی در درمان دیابت تاکید می کند.