استفاده از پلاک تیتانیوم در شکستگی های متاکارپ و فالانکس

پیش شکستگی انگشتان شامل متاکارپ و فالانکس ها از شکستگی های شایع اندام فوقانی می باشد که در حوادث ورزشی و صنعتی ایجاد می شود. یکی از روش های درمان شکستگی های ناپایدار استفاده از پلاک می باشد و هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج استفاده از پلاک های تیتانیومی در درمان این شکستگی ها و عوارض آن بود.
در یک کارآزمایی بالینی، 29 بیمار با 48 شکستگی شامل 21 شکستگی متاکارپ و 27 شکستگی انگشت بین سال های 1385-1378 در یک مرکز درمانی اصفهان تحت عمل جراحی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 27 سال (53-14) و تمام موارد ناپایدار بودند. 28 مورد اطراف مفصلی و 20 مورد تنه استخوان بودند. میانگین زمان پیگیری 17 ماه (52-6 ماه) بود و دامنه حرکت و عملکرد انگشتان بررسی شدند.
همه بیماران تا یک ماه بعد از جراحی، هر هفته و سپس هر دو هفته تا سه ماه و بعد از آن هر سه ماه پیگیری شدند. نتایج براساس مجموع حرکات فعال انگشتان بررسی شد که در 39 مورد عالی(>221 درجه)، 8 مورد خوب (220-121 درجه) و یک مورد بد (<120) بود.
استفاده از پلاک امکان ثابت کردن محکم و برقراری امتداد درست استخوان و نیز شروع زودهنگام حرکت مفاصل انگشتان را فراهم می کند.