اثر عصاره سیر و آنغوزه بر رشد و تکثیر انگل تریکوموناس واژینالیس

تریکومونیازیس بیماری است که توسط انگل تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود وپس از عفونت های ویروسی، شایع ترین بیماری منتقله از راه جنسی می باشد. درمان عفونت های تریکومونیایی از طریق تجویز خوراکی مترونیدازول به فرد مبتلا و شریک جنسی او صورت می گیرد. با توجه به موارد مقاومت دارویی نسبت به داروی مترونیدازول وتراتوژن بودن احتمالی این دارو، مطالعه و بررسی در خصوص یافتن داروی جایگزین برای درمان تریکومونیازیس ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه تاثیر عصاره دو گیاه سیر و آنغوزه بر رشد و تکثیر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی (In Vitro) مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه آزمایشگاهی (In Vitro) در دانشکده پزشکی یاسوج طی سال 1386 انجام شد. انگل تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت TYI-S-33 رشد داده شد. سپس تاثیر عصاره سیر در غلظت های 1/0، 05/0، 025/0 و 0125/0 میلی گرم در میلی لیتر و عصاره آنغوزه در غلظت های 5/0، 1 و 2 میلی گرم در میلی لیتر در فواصل زمانی معین بر رشد انگل مورد بررسی قرارگرفت. تاثیر عصاره بر رشد انگل به وسیله شمارش انگل های زنده 1، 2 و 24 ساعت پس از تماس صورت گرفت.
عصاره آنغوزه در غلظت 2 میلی گرم در میلی لیتر به مدت یک ساعت پس از مجاورت با انگل تریکوموناس موجب از بین رفتن 90 درصد از انگلها گردید و عصاره سیر در غلظت 1/0 میلی گرم در میلی لیتر دو ساعت پس از مجاورت با انگل ها موجب از بین رفتن 95درصد آنها شد. همچنین عصاره سیر در غلظت های 05/0، 025/0 و 0125/0 میلی گرم در میلی لیتر پس ازگذشت 24 ساعت حتی در غلظت های پایین نیز سبب از بین رفتن 90 درصد انگل ها گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد که سیر و آنغوزه دارای اثرات ضدتریکومونایی مناسبی در شرایط آزمایشگاهی می باشند.