ارایه یک مدل نظری برای نهادینه سازی مولفه های سرمایه اجتماعی جهت بهبود عملکرد اقتصادی

سرمایه اجتماعی با زمینه مساعدی که از وجود مباحث اجتماعی در حوزه سازمان و مدیریت داشته، در مطالعات سازمانی وارد شده است. در حال حاضر دیدگاه نسبتا جدیدی در تئوری سازمان از سوی صاحب-نظران مطرح بوده و آن ها اعتقاد دارند که یک سازمان یک گروه اجتماعی است که مشخصه آن سرعت و کارایی در ایجاد و انتقال دانش است. آن ها اساسا بحث می کنند که سازمان ها دارای قابلیت های خاصی برای خلق و تسهیم دانش اند که برای آن ها در مقایسه با سازمان های دیگر مزیت مشخصی ایجاد می کند. سرمایه اجتماعی یکی از قابلیت ها و دارایی های مهم سازمانی است که قادر است سازمان ها را در خلق و تسهیم دانش مدد رساند. با توجه به نقش مؤلفه های سرمایه اجتماعی در خلق و تسهیم دانش، این مقاله در صدد است تا با ارائه مدلی مشخص نماید که با تقویت مؤلفه های سرمایه اجتماعی در سازمان، می-توان آن را به یک سازمان دانش محور تبدیل و آن را به سازمان یادگیرنده نزدیک کرد و از این طریق مؤلفه های سرمایه اجتماعی سازمانی را نهادینه و عملکردهای اقتصادی را بهبود بخشید. با تحقق این مهم با توجه به ارتباط دو طرفه بین سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد اقتصادی، مؤلفه های سرمایه اجتماعی تاثیر پذیرفته و باعث توسعه آن ها خواهد شد. با انجام این امر مجددا چرخه ارتباط مؤلفه های این تحقیق بطور مستمر ادامه می یابد و این نوع سازمان ها می توانند یک مزیت رقابتی پایدار نسبت به دیگر سازمان ها برای خود به وجود آورند.