اثر استفاده از سطوح مختلف آب پنیر تخمیر و تغلیظ شده در جیره غذایی بر میزان سنتز پروتئین میکروبی و تغییر جمعیت تک یاخته ها در شکمبه گوسفند

در این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف آب پنیر تخمیر و تغلیظ شده در جیره غذایی بر میزان سنتز پروتئین میکروبی و تغییر جمعیت تک یاخته ها، از چهار جیره غذایی حاوی سطوح صفر، 5، 10 و 15 درصد آب پنیر (بر اساس وزن خشک) استفاده شد. بدین منظور از 4 راس گوسفند نر از نژاد زل مازندران و فیستول گذاری شده در شکمبه با میانگین وزن 2±35 در آزمایش فاکتوریل (4×4) در قالب طرح آماری مربع لاتین استفاده شد. داده های حاصل از آزمایشات با استفاده از نرم افزار آماری SAS آنالیز شدند و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال 5% انجام گرفت. برای تخمین میزان پروتئین میکروبی سنتز شده در شکمبه از روش دفع مشتقات پورینی ادرار استفاده شد. تعداد تک یاخته های هولوتریچ و تعداد کل تک یاخته های شکمبه در 6 زمان پس از تغذیه صبح شمارش گردید. نتایج نشان داد که استفاده از آب پنیر تخمیر و تغلیظ شده بر میزان سنتز پروتئین میکروبی موثر بوده و در سطح استفاده 10 و 15 درصد در جیره غذایی سبب کاهش آن می شود. استفاده از آب پنیر مایع تغلیظ شده روی جمعیت کل تک یاخته های شکمبه در ساعت های مختلف نه تنها اثر کاهشی روی جمعیت آنها نداشته بلکه موجب افزایش جمعیت در اکثر ساعات شد.