مقایسه تاثیر تدریس به روش سخنرانی با بازخورد و سخنرانی به روش سنتی بر میزان یادگیری و کیفیت تدریس

مطالعات متفاوتی عدم توانایی روش سخنرانی سنتی را نسبت به روش های یادگیری فعال در انتقال مفاهیم حیطه های بالاتر یادگیری نشان داده اند. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر دو روش سخنرانی با باز خورد و سخنرانی به روش سنتی بر میزان یادگیری و کیفیت تدریس بود. در یک مطالعه تجربی27 نفر دانشجویان ترم چهارم کارشناسی مامایی به طور تصادفی به دو گروه «تدریس به روش سخنرانی با بازخورد» و«تدریس به روش سخنرانی» تقسیم شدند. مبحث مورد نظر توسط یک مدرس به صورت سخنرانی 90 دقیقه ای در گروه سخنرانی به روش سنتی و بلافاصله دو سخنرانی 35 دقیقه ای همراه بایک بحث 10 دقیقه ای پس از هر سخنرانی در گروه سخنرانی با بازخورد ارائه گردید. فرم اطلاعاتی، پیش آزمون، پس آزمون و فرم های نظر سنجی یکسان به ترتیب جهت بررسی مشخصات دموگرافیک، میزان یادگیری کوتاه مدت (بلافاصله پس از تدریس) و بلند مدت (4 ماه بعد) و کیفیت تدریس از دیدگاه دانشجویان استفاده شدند.
اطلاعات دموگرافیک، کیفیت تدریس از دیدگاه دانشجویان، نمرات کلی و طبقه ای پیش آزمون، نمرات کلی پس آزمون (بلافاصله پس از تدریس) در دو گروه مشابه بود. نتایج نمرات طبقات یادگیری این پس آزمون در سطوح دانش و درک- فهم مشابه بودند، ولی نمرات طبقات کاربرد و تجزیه- تحلیل تفاوت های معنی داری را در دو گروه نشان دادند(011/0 p=). هم چنین نمرات کلی و طبقه ای پس آزمون 4 ماه بعد در دو گروه متفاوت نبود.
یافته ها حاکی از تاثیر روش سخنرانی با باز خورد در مقایسه با روش سخنرانی سنتی بر میزان یادگیری کوتاه مدت دانشجویان در طبقات کاربرد و تجزیه-تحلیل است.