روند تغییرات منوکسید کربن و لزوم بازنگری طرح جامع کاهش آلودگی هوای شهر تهران

یکی از بحران هایی که در حال حاضر شهرهای بزرگ کشور به ویژه کلان شهر تهران را در برگرفته، بحران آلودگی هوا است. در این تحقیق به بررسی میزان آلاینده CO در شهر تهران در خلال اجرای طرح جامع کاهش آلودگی هوا پرداخته شده است تا بدین وسیله موفقیت طرح مذکور در کاهش میزان این آلاینده مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
داده های آماری ایستگاه های سنجش آلودگی هوای شهر تهران با استفاده از نرم افزار Excel مورد آنالیز قرار گرفت و ابتدا میزان منوکسید کربن روزانه بر اساس داده های 8 ساعته و سپس با استفاده از مقادیر روزانه، میزان ماهانه و سالانه آلاینده CO، در هر ایستگاه محاسبه شد. همچنین طرح جامع کاهش آلودگی هوای شهر تهران، میزان پیشرفت محورهای آن، نقاط ضعف و قدرت طرح به تفضیل مورد ارزیابی قرار گرفت.
با بررسی روند تغییرات میزان آلاینده CO در شهر تهران، می توان چنین نتیجه گیری کرد که اجرای طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران، در کاهش میزان این آلاینده آن چنان که انتظار می رفت مؤثر نبوده است ولی تا حدودی توانسته است از افزایش این آلاینده، با توجه به روند افزایشی میزان وسایل نقلیه موتوری که منبع اصلی تولید CO در سطح شهر می باشند، جلوگیری نماید.
با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد لازم است طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران که از سال 79 در حال اجراست مورد بازبینی و بازنگری قرار گیرد تا در سال های باقی مانده طرح (تا سال1389) بتوان شاهد موفقیت بیش تری در کاهش میزان آلاینده ی CO بود.