درمان با کانابینوئید JWH-133 برای مهار رگزایی قرنیه

قرنیه در حالت طبیعی فاقد رگ خونی است و رگ دار شدن آن در اثر افزایش فاکتورهای پروآنژیوژنیک و پروتئازها مشاهده شده است. فاکتور رشد سلول اندوتلیال (VEGF) و ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs) از جمله فاکتورهایی هستند که نقش کلیدی در القای رگزایی قرنیه دارند. ممانعت از رگزایی، راه موثری برای کنترل رگ دار شدن قرنیه معرفی شده است. در حال حاضر اندوکانابینوئیدها به عنوان مهار کننده های رگزایی و گسترش و متاستاز تومورمطرح شده اند. JWH-133 به عنوان لیگاند انتخابی CB2، از مشتقات کانابینوئیدها است. این ترکیب در القای اپوپتوز و کاهش ترشح فاکتورهای القایی تکثیر سلولی و رگزایی نقش دارد. مطالعات مختلف نشان داده اند که JWH-13 در شرایط برون تن و درون تن با اثر مستقیم روی مهاجرت و بقای سلولهای اندوتلیال از رگزایی تومور جلوگیری می کند و همچنین سبب کاهش فاکتورهای پرو آنژیوژنیک و بیان ماتریکس متالوپروتئیناز 2 (MMP-2) می شود.
با توجه به مطالعات انجام شده در مورد فاکتورهای القایی درگیر در رگزایی قرنیه و خصوصیات فارماکولوژیکی کانابینوئیدها، ما کاربرد موضعی JWH-133 را برای مهار رگزایی قرنیه و بازگرداندن وضوح قرنیه پیشنهاد می کنیم. کاربرد JWH-133 در دیگر مطالعات بیان کننده ایمنی و بی خطر بودن این ترکیب در جلوگیری از رگزایی قرنیه می باشد. لازم به ذکر است که مطالعات بیشتر در مدلهای حیوانی برای بکارگیری JWH-133 به عنوان مهار کننده رگزایی قرنیه مورد نیاز می باشد.