بررسی تاثیر آموزش پیاده روی بر کنترل قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع2 بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی

با توجه به کاربرد تئوری ها و مدل های آموزش بهداشت، هدف او مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر آموزش پیاده روی بر کنترل قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بوده است.

پژوهش حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی و آینده نگر است که در آن 88 نفر از بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت داشتند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه ی تنظیم شده بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی، چک لیست برای ثبت عملکرد بیماران، میزان هموگلوبین گلبول (HbA1c) و قند خون آنها بود. قبل از انجام مداخله ی آموزشی پرسشنامه و چک لیست برای ثبت آزمایش HbA1c و قند خون برای هر دو گروه تکمیل و بیماران گروه مورد در 4 جلسه به مدت یک ماه برنامه ی آموزشی را دریافت کردند هم چنین، 1 و 2 ماه بعد از اتمام مداخله ی آموزشی دو جلسه ی پیگیری برگزار شد و 3 ماه بعد از مداخله ی آموزشی هر دو گروه شاهد و مورد پرسشنامه و چک لیست مربوط را تکمیل کردند و در نهایت، داده ها تجزیه و تحلیل شد.

یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمره ی مربوط به متغیرهای اجزای مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، شدت، منافع و موانع درک شده) در دو گروه مورد و شاهد در خصوص انجام پیاده روی قبل و بعد از مداخله ی آموزشی اختلاف معنی داری وجود دارد. هم چنین، گروه مورد نسبت به گروه شاهد عملکرد بهتری در خصوص انجام پیاده روی در 3 ماه بعد از پایان برنامه ی آموزشی داشت به طوری که میزان HbA1c (از 59/9 به 63/8% 3 ماه پس از مداخله ی آموزشی) و قندخون (از 63/184 قبل از مداخله به 29/151 میلی گرم بر دسی لیتر 3 ماه پس از مداخله ی آموزشی) نیز کاهش چشمگیری داشت که از نظر آماری معنی دار است (001/0>P).

تدوین برنامه ی آموزش پیاده روی برای بیماران دیابتی برای کنترل قندخون با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتی بسیار سودمند و اثربخش است. ضمن این که در اجرای این برنامه ها کنترل، پایش و پیگیری آموزشی توصیه می شود.