بررسی میزان موفقیت عمل جراحی و نتایج تستهای شنوایی در اطفال بعداز گذاشتن لوله تمپانوستومی

گسیل های صوتی گوش، اصواتی با شدت کم هستند که از حلزون سالم تولید شده و در صورت سالم بودن ساختار انتقال صوت قابل اندازه گیری هستند. هدف از این مطالعه بررسی موفقیت جراحی بعد از گذاشتن لوله تمپانوستومی با استفاده از آزمون های مرسوم شنوایی سنجی و TEOAE و DPOAE به عنوان روشی برای ارزیابی شنوایی بعد از عمل جراحی می باشد.

این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی برروی 130 بیمار مبتلا به اوتیت مدیای با افیوژن(OME) انجام شد. گسیل های صوتی برانگیخته گذرا(TEOAE) و گسیل های صوتی محصول اعوجاج (DPOAE) همراه با سایر آزمونهای رفتاری شنوایی، قبل، یک و سه ماه پس از عمل جراحی برروی بیماران انجام شد و نتایج با هم مقایسه شد.

قبل از جراحی در هیچکدام از افراد پاسخهای TEOAE و DPOAE ثبت نشدند اما پس از جراحی به صورت چشمگیری پاسخهای TEOAEدر 90 درصد و DPOAE در 80 درصد افراد ثبت شد به طوریکه نتایج معنادار بود. در آزمون شنوایی تون خالص نیز فاصله راه هوای – استخوانی از 35بهdB 15 کاهش یافت.

از تستهای OAE می توان به عنوان آزمونهای عینی، ساده و قابل انجام در گروه اطفال، به خصوص در خردسالانی که قادر به همکاری برای انجام PTA نمی باشند در قبل از عمل جراحی و نیز برای پایش بیماران از نظر بهبود کاهش شنوایی و رفع ترشح از گوش میانی استفاده کرد.