بررسی شیوع منابع آلودگی سویه های انتروهموراژیک اشریشیاکلی و میزان مقاومت آن ها در مقابل آنتی بیوتیک ها در بین کودکان زیر 5 سال شهرستان مرودشت

سویه های انتروهموراژیک اشریشیاکلی یکی از مهم ترین پاتوژن های روده ای ایجاد کننده بیماری های منتقل شونده به وسیله مواد غذایی در انسان محسوب می شوند. هدف از این پژوهش، ارزیابی شیوع اسهال ناشی از این باکتری و بررسی منابع آلودگی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جداسازی شده از کودکان زیر 5 سال در شهرستان مرودشت بود.
در این پژوهش توصیفی نمونه مدفوع کودکان زیر 5 سال شهرستان مرودشت طی یک سال (1386-1385) جمع آوری و پس از غنی سازی در محیط کشت های اختصاصی و ارزیابی تخمیر سوربیتول و فعالیت بتاگلوکورونیدازی (تست MUG)، با کمک آنتی سرم اختصاصی، سویه های انتروهموراژیک O157:H7 تعیین هویت گردید. ژن های بیماری زای وروتوکسین، اینتیمین و همولیزین با استفاده از روش Multiplex PCR و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. آلودگی احتمالی تمامی کودکان با آب، مواد غذایی و تماس با حیوانات نیز بررسی شد.
از 615 نمونه مورد بررسی، 89 کلنی سوربیتول منفی جداسازی گردید که 7 سویه O157 (14/1 درصد) با آنتی سرم اختصاصی تایید شد. تنها در یکی از سویه های جدا شده، ژن های stx1 و eaeA (16/0 درصد) مشاهده گردید. تمامی باکتری های جداسازی شده به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، آمپی سیلین و اریترومایسین مقاومت داشتند. بین جداسازی سویه های انتروهموراژیک اشریشیاکلی و فصول مختلف سال ارتباط معنی داری وجود نداشت.
پایش بیمارستانی به منظور برآورد شیوع سویه های انتروهموراژیک در مراکز درمانی در تمامی کودکان زیر 5 سال مبتلا به گاستروانتریت حاد و ارزیابی اتیولوژیکی و ژنوتایپینگ باکتری در سایر مناطق کشور پیشنهاد می گردد.