گزارش یک مورد نادر شوانومای دهانی

«نوریلموما» یا «شوانوما»، یک تومور خوش خیم عصبی با منشا سلول های شوان است. این تومور عصبی از غلاف اعصاب حسی، سمپاتیک، اعصاب محیطی و مرکزی، به جز اعصاب زوج 1 و 2 مغزی که فاقد غلاف سلول های شوان هستند، منشا می گیرد. حدود 25 تا 45 درصد این بیماری در ناحیه سر و گردن اتفاق می افتد و اغلب بدون علامت است؛ گر چه حساسیت و درد در برخی موارد وجود دارد. شایع ترین محل درگیری شوانومای دهانی، زبان است؛ البته، بعضی مواقع به صورت مرکزی و داخل استخوانی هم اتفاق می افتد و باعث اتساع استخوان فک می شود.
معرفی مورد: آقای 22 ساله ای با یک توده در سمت راست کف دهان که از 6 ماه قبل به وجود آن پی برده است، به کلینیک مراجعه کرد. با در نظر گرفتن تشخیص های افتراقی، پس از بررسی های لازم، توده به روش جراحی اکسیژنال به طور کامل بیرون آورده شد. در بررسی های میکروسکوپی با رنگ آمیزی هماتوکسین- ائوزین، نواحی متشکل از سلول های دوکی و موجی شکل در یک استرومای میگزوماتوز قابل مشاهده بود که شباهت هایی با مناطق پرسلول و کم سلول در شوانوما داشت؛ نواحی آنتونی A و B نیز در این رنگ آمیزی مشخص شد. به منظور تایید تشخیص ابتدایی، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با پروتئین S-100 انجام و تشخیص نهایی شوانوما مطرح شد. ضایعات احتباسی و کیستیک احتمالی مورد نظر به لحاظ محل توده رد گردید.
شوانوما تومور خوش خیم بافت نرم است که در ناحیه دهان بیشترین شیوع را در زبان دارد. وقوع آن در دیگر نواحی مانند کف دهان نیز به ندرت اتفاق می افتد. در صورت درگیری نواحی نظیر کف دهان، تشخیص افتراقی آن مهم و قابل تعمق است.