آیا می توان ترمومتری تمپانیک را جایگزین روش رکتال کرد؟

مقایسه دو روش ترمومتری تمپانیک و رکتال

کنترل دمای بدن بیماران، یکی از وظایف پرستاری بالینی میباشد. در بالین، درمان صحیح بیماران با کنترل صحیح دمای بدن امکان پذیر است. محلهای مختلفی برای کنترل دمای بدن وجود دارد، که شامل رکتال، دهان، زیربغل و تمپانیک میباشد. از دیر باز دمای رکتال به عنوان دمای مرکزی کمتر تهاجمی در نظر گرفته میشود. این پژوهش با هدف مقایسه دو روش ترمومتری تمپانیک و رکتال انجام گردید.

این پژوهش از نوع مقایسه ای بود. تعداد نمونه های تحت مطالعه 336 نفر بود که به روش آسان انتخاب شدند. بیماران تحت مطالعه 85-16 ساله بودند. برای اندازهگیری دمای تمپانیک از دماسنج ترمواسکن براون مدل 6020 و برای اندازهگیری دمای رکتال از دماسنج دیجیتالی سامسونگ استفاده شد. برای تعیین پایایی دماسنج ها از روش کالیبراسیون استفاده گردید؛ علاوه بر آن طبق گزارش شرکت های سازنده، هر دو دماسنج از خطای درونی 1/0 درجه سانتی گراد برخوردار بوند. داده ها وارد نرم افزار SPSS و Medcalc شد و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی زوج، همبستگی پیرسون، آنالیز «بلند و آلتمن»، تست های حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. p-value کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

آزمون تی زوج نشان داد، میانگین دمای تمپانیک در مقایسه با میانگین دمای رکتال از نظر آماری معنادار است (0001/0=p). آنالیز «بلند و آلتمن» نشان داد که میانگین دمای رکتال °C23/0 بیش از میانگین دمای تمپانیک می باشد؛ اما حدود توافق اختلاف 95% برای دمای تمپانیک راست و دمای رکتال،91 /0- الی51/0بود. همچنین حدود توافق اختلاف 95% برای دمای تمپانیک چپ و دمای رکتال در گستره 88/0- الی41/0 قرار داشت. همبستگی بین دمای رکتال با دمای تمپانیک راست (88/0 r=) و دمای تمپانیک چپ (89/0=r) نیز بالا بود.

علی رغم وجود همبستگی بالا بین دمای رکتال و دمای تمپانیک، اختلاف این دو از لحاظ آماری و بالینی معنادار بود، پس می توان نتیجه گیری کرد که دمای تمپانیک نمی تواند دمای رکتال را با توافق بالا منعکس کند. در نهایت، بر اساس نتایج پژوهش حاضر نمی توان با یقین بالا روش تمپانیک را جایگزین روش رکتال نمود. در عین حال هر کدام از روش های مذکور در بالین کارایی، مزایا و معایب خاص خود را دارا هستند.