بررسی آلودگی سالیانه گوسفندان به کرم های ریوی بر اساس آزمایش مدفوع و مطالعه کشتارگاهی در شهرستان تبریز

برونکوپنومونی یکی از بیماری های مهم گوسفندان در ایران می باشد که عوامل مختلفی از قبیل باکتری ها، ویروس ها و انگل ها می توانند سبب بروز آن گردند. به نظر می رسد که کرم های ریوی بیشترین نقش را در بروز این بیماری در نشخوارکنندگان داشته باشند. این مطالعه جهت مشخص شدن میزان آلودگی نشخوارکنندگان کوچک منطقه آذربایجان شرقی به کرم های ریوی صورت گرفت. نمونه های مدفوع از 1000 راس گوسفند در طول یک سال (250 نمونه در هر فصل) از گوسفندان مناطق مختلف تبریز گرفته شد ودرآزمایشگاه توسط دستگاه برمن نوزادان مرحله اول کرم های ریوی از آنها جداگردید و مورد شناسایی قرار گرفت. همچنین 400 نمونه ریه ضبطی از کشتارگاه صنعتی تبریز در طول همان سال (100 نمونه در هر فصل) تهیه گردید ودر آزمایشگاه کرم های بالغ موجود جدا گردید وبا استفاده از کلید های تشخیصی مورد شناسایی قرار گرفت. نتایج بررسی نمونه های مدفوع نشان داد که 9/56 درصد نمونه ها آلوده به نوزادان کرم های ریوی بودند. آلودگی به نوزاد دیکتیوکالوس فیلاریا (9/28درصد)، پروتوسترونجیلوس روفسانس (7/12درصد)، مولریوس کاپیلاریس (29درصد) و سیستوکالوس اکراتوس (4/29درصد) مشاهده گردید. آنالیزیافته ها با واریانس یک طرفه نشان داد که میزان آلودگی درفصول مختلف سال اختلاف معنی داری دارد (05/0 p<. ) بیشترین میزان آلودگی در پاییز و کمترین میزان آلودگی در فصل تابستان مشاهده گردید. همچنین اختلاف معنی داری در میزان آلودگی مدفوع گوسفندان زیر دو سال به نوزادان کرم های ریوی نسبت به گوسفندان بالای دو سال مشاهده گردید(05/0 p<. ) میزان آلودگی درگوسفندان نر بیشتر از گوسفندان ماده بود. از مجموع 400 نمونه ریه مورد بررسی، آلودگی به کرم های بالغ دکتیوکالوس فیلاریا (34درصد)، پروتوسترونجیلوس روفسانس (11درصد) و سیستوکالوس اکراتوس (32درصد) مشاهده گردید. اما کرم بالغ مولریوس کاپیلاریس بدست نیامد. همچنین بیشترین میزان آلودگی به کرم های ریوی در فصل پاییز مشاهده گردید. با توجه به میزان نسبتا بالای میزان آلودگی به نوزادان کرم های ریوی در گوسفندان منطقه تبریز اعمال روش های پیشگیری و درمان توصیه می گردد.