اثر ویتامین D به عنوان مکمل داروئی در سیر درمان بیماران مبتلا به سل

ویتامین D درپاسخ ایمنی بر علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس دخالت دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر ویتامین D به عنوان مکمل داروئی در سیر درمان بیماران مبتلا به سل ریوی انجام شد.

این کارآزمائی بالینی روی 96 بیمار مبتلا به سل ریوی که از نظر گروه سنی و جنس همسان سازی شده بودند؛ در شهرستان اهواز طی سال های 88-1387 انجام شد. بیماران سن18 سال یا بالاتر داشتند و در آنان آزمایش خلط از نظر باسیل اسیدفست (AFB) مثبت بود. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله تحت درمان استاندارد ضدسل (6ماهه) به همراه ویتامین D-800 واحد در روز- و گروه شاهد فقط تحت درمان استاندارد ضدسل قرار گرفتند. آزمایش خلط بیماران از نظر AFB در پایان ماه های اول، دوم، سوم، چهارم و ششم پیگیری شد. داده ها در نرم افزار SPSS-16 و با استفاده از آمار توصیفی وآزمون تی و کای دو و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین سنی بیماران در گروه های مداخله و شاهد به ترتیب 17.8+-39.1 و 17.6+-38.3 سال بود. میزان کلی بهبودی در گروه مداخله و شاهد به ترتیب 93.8 درصد و 95.8 درصد بود که تفاوت معنی داری نداشتند. میزان خلط منفی در گروه مداخله در پایان ماه های اول، دوم، سوم، چهارم و ششم به ترتیب 66.7 درصد، 78.5 درصد، 93.8 درصد، 93.8 درصد و 93.8 درصد و در شاهدها به ترتیب 35.4 درصد، 66.7 درصد، 91.7 درصد، 95.8 درصد و 95.8 درصد بود. اختلاف بین دو گروه در پایان ماه اول و در پایان ماه دوم معنی دار بود (P<0.05).

این مطالعه نشان داد که ویتامین D به عنوان مکمل درمان ضدسل باعث بهبود نتیجه کلی درمان نمی شود؛ ولی سبب تسریع در پاک شدن بیماران از باسیل سل می شود.