زناشویی پسرعمو دخترعمو در ایران

زناشویی بین عموزادگان یکی از شایع ترین اشکال ازدواج های خویشاوندی (همخون) در ایران است که از دیرباز در بین عوام و حتی خواص متداول بوده و در فرهنگ عامه (Folklore) این سرزمین انعکاسی وسیع یافته است. این سنت در مناطق روستایی ایران رواج بیش تری دارد و در بین عشایر از بیش ترین اعتبار و استحکام برخوردار است. اهمیت و منزلت این سنت نزد بعضی از جوامع عشیره ای ایران مثلا عشایر عرب خوزستان به درجه ای است که برای حفظ و اجرای آن، مقررات غلاظ و شدادی وضع گردیده است تا آن جا که متخلفان از آن، در معرض مجازات هایی بسیار سنگین حتی قتل قرار می گیرند.
در این مقاله، تلاش شده است وسعت شیوع این گونه ازدواج و علل و زمینه های آن در ایران از دیدگاه جامعه شناسی بررسی و تحلیل گردد و به پی آمدهای اجتماعی آن اشاره شود.