بررسی کارآمدی روابط عمومی و عوامل موثر بر آن

برای این که سازمان ها بتوانند روابطی منطقی با مردم و گرفتن نظرات و دیدگاه های مشتریان داشته باشند، واحدی تحت عنوان «روابط عمومی» پدید آورده اند و این واحد به عنوان مجرای ارتباطی سازمان با مشتریان، و دیگر سازمان ها، و آحاد جامعه تلقی می شود که سازمان ها از طریق این واحد به بیان اهداف، دیدگاه ها، نقد عملکرد سازمان ها، گرفتن نظرات مردم و لحاظ کردن آن ها در فرآیند برنامه ریزی سازمانی می پردازند. با توجه به موارد فوق، هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل موثر بر کارآمدی روابط سازمانی و مآلا بررسی عوامل مؤثر بر کارآمدی روابط عمومی ها در آموزش و پرورش استان گلستان است.
روش تحقیق، روش پیمایشی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از ابزار مصاحبه، بررسی اسناد و عمدتآ پرسشنامه استفاده شده است. برای تعیین پایایی ابزار تحقیق از ضریب آلفای کرانباخ استفاده شد که مقدار آن 92/0 حاصل گردید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان اداری و آموزشی شاغل به کار در سازمان، ادارات و واحدهای آموزشی آموزش و پرورش استان گلستان در سال 82 - 81 تشکیل می دهند که تعداد کارکنان اداری 1403 نفر و تعداد کارکنان آموزشی 302 / 25 نفر بوده است. برای تعیین حجم نمونه این تحقیق از فرمول منطقی کوکران استفاده شده است که مطابق آن 458 نفر از کارکنان اداری و آموزشی به عنوان نمونه آماری این تحقیق مشخص شده اند که به شیوه نمونه گیری تصادفی سیستماتیک توام با روش طبقه ای متناسب انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفته اند.
نتایج و یافته های تحقیق نشان می دهد که بین سن و سطح تحصیلات با ارزیابی کارکنان نسبت به اثربخشی فعالیت های روابط عمومی، همبستگی منفی معنی داری وجود دارد. لذا جهت تغییر نگرش کارکنان نسبت به روابط عمومی باید برنامه ریزی برای کارکنان جوان تر و کم سوادتر صورت پذیرد. بر اساس آنالیز واریانس یکطرفه مشخص شده است که ارزیابی های مناطق آموزش و پرورش ناحیه یک و دو گرگان، علی آباد کتول، آق قلا، کلاله، بندر گز و رامیان، از کارآیی و اثربخشی روابط عمومی، در سطح نازلی قرار دارد. لذا در برنامه ریزی ها و گسترش فعالیت های روابط عمومی، این مناطق باید در اولویت قرار گیرند. مقایسه میانگین ها نشان می دهد که کارکنان آموزشی نگرش منفی تری نسبت به روابط عمومی ها دارند، لذا در اجرای برنامه های تغییر نگرش، این دسته از کارکنان باید در اولویت قرار گیرند.