بررسی اثرات شوری بر برخی خواص فیزیولوژیک چغندرقند (Beta vulgaris L)

برای بررسی برخی ویژگی های فیزیولوژیک در گیاه چغندر قند تحت تنش شوری، آزمایشی در گلخانه در یک طرح آماری کاملا تصادفی در پنج سطح شوری صفر، 85، 171، 256، 342 میلی مولار کلریدسدیم، با چهار تکرار انجام شد . کشت دانه ها در گلدان های پلاستیکی و شرایط گلخانه و آبیاری گیاهان به کمک محلول غذایی هوگلند صورت گرفت . در پایان مرحله ی رشد، مقادیر وزن خشک گیاه، سطح برگی، کلروفیل کل برگ ها، سدیم و پتاسیم برگ ها و پرولین اندام های هوایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش درجه شوری کلروفیل کل برگ ها، سطح برگی و وزن خشک گیاه کاهش یافت . ولی در مقابل میزان پرولین اندام های هوایی افزایش یافت .
پتاسیم برگ ها به طور معنی دار کاهش یافته و مقدار سدیم برگ ها به طور معنی دار افزایش نشان داد که سبب مسمومیت یونی به ویژه در سطوح بالا موجب شوری شده و رشد کاهش یافت . کاهش میزان کلروفیل و سطح برگی در گیاه سبب کاهش فعالیت های فتوسنتزی و رشد شد . افزایش پرولین همراه با افزایش سطح شوری، اهمیت حفظ تعادل اسمزی در شرایط پتانسیل آبی پایین را نشان می دهد .