بررسی همبستگی راهبردهای مقابله ای به کار گرفته شده پس از ترخیص و وضعیت سلامت بیماران دچار سوختگی مراجعه کننده به بیمارستان های سوختگی و ترمیمی شهر تهران

سوختگی سومین عامل مرگ زودرس بوده و سبب کاهش کیفیت زندگی و ناتوانی می شود. بد شکلی و اختلال در عملکرد بیماران دچار سوختگی، بازگشت آن ها را به جامعه مشکل می سازد. این بیماران غالبا از راهبردهای مقابله ای نامناسب استفاده می نمایند که باعث عدم پذیرش بیماری، پی گیری نکردن درمان و اختلال در وضعیت سلامت خواهد شد. پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی راهبردهای مقابله ای پس از ترخیص و وضعیت سلامت در بیماران دچار سوختگی مراجعه کننده به بیمارستان های سوختگی و ترمیمی شهر تهران در سال 1388 انجام شد.
در این پژوهش توصیفی همبستگی، 89 بیمار دچار سوختگی که در هنگام سوختگی سن بالای 15 سال و سوختگی متوسط یا بیشتر داشتند و از سوختگی آنان حداقل یک ماه و حداکثر5 سال گذشته بود، از طریق نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های"مشخصات فردی"،"وضعیت سلامت مخصوص بیماران دچار سوختگی"و"راهبردهای مقابله ای مخصوص بیماران دچارسوختگی" استفاده شد. پس از تعیین اعتبار محتوا و صوری، پایایی ابزارها با روش ثبات درونی تعیین گردید. سپس داده ها با روش خود گزارش دهی و کسب برخی از اطلاعات از طریق پرونده جمع آوری شده و از طریق اس پی اس اس 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بیشتر واحدهای مورد پژوهش (6/41 درصد)، از وضعیت سلامت متوسط برخوردار بودند. هیچ یک از این بیماران وضعیت سلامت بسیار خوب نداشتند. در بعد"جسمی" با میانگین44 درصد از وضعیت سلامت بهتری نسبت به ابعاد دیگر برخوردار بودند. بعد"روانی"با میانگین 21/40 درصد، درسطح دوم و بعد "اجتماعی اقتصادی" با میانگین 32/39 درصد، در سطح سوم قرارگرفتند. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بیشتر واحدهای مورد پژوهش (میانگین 8/56 درصد)، پس از ترخیص از "راهبرد مقابله ای اجتناب"و کم ترین آن ها (میانگین51 درصد) از "راهبرد مقابله ای مبتنی بر هیجان "استفاده کرده بودند. علاوه بر این، نتایج پژوهش بیانگر این مطلب بود که بین وضعیت سلامت و راهبردهای مقابله ای همبستگی وجود داشت. افرادی که از راهبرد مقابله ای"اجتناب" استفاده کرده بودند، وضعیت سلامت ضعیف تری داشتند که در بعد سلامت روانی معنی دار بود (01/0=P).
نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن بود که واحدهای مورد پژوهش در بعد "جسمی" دارای بیشترین و در بعد "اجتماعی- اقتصادی" دارای کم ترین میانگین بودند و اکثر واحدهای مورد پژوهش از راهبرد مقابله ای اجتناب استفاده کرده بودند. هم چنین بین دو متغیر وضعیت سلامت و راهبردهای مقابله-ای همبستگی وجود داشت.