بررسی اصلاح قوز قرنیه با استفاده از قطعات حلقوی داخل قرنیه ای فرارا

بررسی امنیت، پایداری، پیامد بینایی و توپوگرافیک قوز قرنیه با استفاده از قطعات حلقوی داخل قرنیه ای فرارا (FICRS)(ferrara intracorneal ring segments).
روش پژوهش: در این کارآزمایی بالینی، 64 چشم از 57 بیمار مبتلا به قوز قرنیه و دارای قرنیه شفاف که کارگذاری FICRS داشتند، پس از اخذ رضایت معتبر بررسی شدند. میزان حدت بینایی قبل از اصلاح UCVA (Uncorrected visual acuity) و پس از آن(best-spectacle corrected visual acuity) BSCVA، عیوب انکساری، اطلاعات قرنیه ای در نتیجه اورب اسکن II و عوارض بررسی شدند.

میانگین SD (Standard deviation) سن بیماران 32/8±39/24 سال بود. بعد از متوسط زمان پیگیری هجده ماه با انحراف معیار 45/6، میانگین و انحراف معیار UCVA از 53/0±14/1 به 44/0±48/0 لوگمار (001/0P≤) و BSCVA از 40/0±44/0 به 19/0±23/0 لوگمار رسید (001/0P≤). بهبودی در نتایج اندازه گیری شده عبارت بودند از: (SD)33/3±90/4 دیوپتر برای معادل کروی (001/0P≤)، (SD) 24/3±16/4 دیوپتر برای عیب انکساری کروی (001/0P≤) و (SD) 31/2±49/1 دیوپتر برای عیب انکساری کروی سیلندر (001/0P≤). توپوگرافی قرنیه یکنواختی بیشتر و آستیگماتیسم کمتر قرنیه را نشان داد. بهبودی در بیشترین و کمترین قدرت دیوپتریک مرکزی قرنیه، به ترتیب (SD) 94/5±75/1 (03/0P≤) و (SD)33/3±75/4 دیوپتر بود (001/0P≤). همچنین کاهش معناداری در انحنای قدامی قرنیه و انحنای مناسب ترین سطح کروی BFS (best-fit sphere) خلفی دیده شد. بیرون زدگی قطعه در یک چشم (6/1 درصد)، قرارگیری سطحی در یک چشم (6/1 درصد) و عفونت قرنیه در پنج چشم (8/7 درصد) رخ داد.

بعد از میانگین زمان پیگیری (هجده ماه)، کارگذاری FICRS، هم UCVA و هم BSCVA را بهبود بخشید، شیب و آستیگماتیسم قرنیه را کاهش و نظم توپوگرافیک قرنیه را افزایش داد. کارگذاری FICRS روشی است که تا مدت ها به نتایج پایدار منجر شده و نیاز به پیوند قرنیه را در بسیاری از موارد به تاخیر انداخته یا از آن جلوگیری می کند.