بررسی تاثیر میزان قند خون بدو بستری در مرگ و میر داخل بیمارستانی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد

انفارکتوس حاد میوکارد یکی از علل مهم مرگ و میر است و عوامل مختلفی در میزان مرگ ناشی از آن موثرند. در این مطالعه، تاثیر میزان قند خون بدو بستری در مرگ و میر داخل بیمارستانی بیماران غیردیابتی مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بررسی شد.
این مطالعه به صورت آینده نگر مداخله ای انجام شد و نمونه خون وریدی 210 بیمار غیردیابتی مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بعد از بستری از لحاظ میزان قند خون، بررسی گردید. این 210 بیمار از لحاظ میزان قند خونشان به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل گروه مواجهه، با قند خون ≥ 140 میلی گرم در دسی لیتر و گروه دوم شامل گروه غیرمواجهه، با قند خون کمتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر در بدو بستری بودند. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های کای دو و رگرسیون لجستیک تحلیل شد.
میانگین قند خون بدو بستری بیماران مبتلا به انفاکتوس حاد میوکارد، 63±151 میلی گرم در دسی لیتر بود. از 210 بیمار مبتلا انفارکتوس میوکارد، 125 نفر (5/59 درصد) هایپرگلیسمی (قند خون ≥ 140 میلی گرم در دسی لیتر) و 85 نفر (5/40 درصد) قند خون کمتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر داشتند. از کل بیماران، 38 نفر (1/18 درصد) طی دوره بستری در بیمارستان فوت نمودند که 30 نفر (24 درصد) هایپرگلیسمی و 8 نفر قند خون< 140 میلی گرم در دسی لیتر داشتند (خطر نسبی= 5/2؛ 05/0p<).
این مطالعه نشان داد که میزان قند خون بدو بستری در پیش آگهی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد تاثیر دارد، در نتیجه با کاهش و کنترل سریع قند خون بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد دارای قند خون بالا با استفاده از داروهای کاهنده قند خون می توان میزان مرگ و میر این بیماران را کاهش داد.