مقایسه دو روش با استفاده از دست و بدون استفاده از دست بر وضعیت پرینه

صدمات پرینه از آسیب هایی هستند که مکررا حین زایمان طبیعی رخ می دهند. روش های متعددی با هدف کاهش آسیب های پرینه به کار می روند. هدف ما در این مطالعه تعیین و مقایسه فراوانی و درجه پارگی های پرینه در ارتباط با دو روش کنترل پرینه هنگام زایمان «با استفاده از دست» و «بدون استفاده از دست» می باشد.
پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور است. نمونه های پژوهش (در سطح اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد) 187 نفر برآورد گردید، که پس از اخذ رضایت نامه کتبی از آنان به روش تخصیص تصادفی به طور مستمر در یکی از دو گروه کنترل پرینه بدون استفاده از دست (98 نفر) و گروه کنترل پرینه با استفاده از دست (89 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمون، پژوهشگر طی مرحله خروج سر بدون تماس دست با پرینه به صورت انتظاری تنها به مشاهده مراحل خروج سر پرداخت. در گروه کنترل، پژوهشگر طی مرحله خروج سر به حمایت پرینه با استفاده از مانور ریتگن پرداخت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج حاکی از آن است که نسبت سالم ماندن پرینه در گروه کنترل پرینه بدون استفاده از دست 9/44 درصد در مقابل 10 درصد در گروه کنترل پرینه با دست بود که تفاوت آماری معناداری را نشان می دهد (0001/0