کاربرد نیم رخ ریسک در مدیریت ریسک محصولات زراعی استان خراسان شمالی (مطالعه ی موردی چغندر قند)

در این مطالعه کاربرد نیم رخ ریسک برای مدیریت ریسک محصول چغندر قند در استان خراسان شمالی بررسی شده است. برای دست یابی به نیم رخ ریسک از داده های مربوط به 120 کشاورز چغندرکار برای دوره ی زمانی 86-1384 بهره گرفته شده است. برای ارزیابی خسارت های حاصل از هر یک از ریسک ها از دو معیار فراوانی وقوع ریسک و میزان اثر ریسک و سرانجام ماتریس ریسک استفاده شده است. نتایج نشان داد که بزرگ ترین ناحیه ی ریسک به لحاظ فراوانی ریسک‎ها، ناحیه ی با ریسک پایین بوده است. در سال 1385 نسبت به سال 1384، فراوانی ریسک های مربوط به حیوانات وحشی افزایش و اثر دریافت نشدن به موقع وام کاهش یافته است در حالی که در سال 1385نسبت به سال 1386 اثر ریسک حیوانات وحشی، نیروی کار با مهارت ناکافی، ریسک علف های هرز، کم بود نیروی کار، هزینه های بالای اعتبارات و کاهش یارانه ها افزایش یافته است. با توجه به یافته ها، استفاده از نیم رخ ریسک در مدیریت ریسک ها و طراحی الگوها و پوشش بیمه ای پیش نهاد شد.