بررسی اثر لوله گذاری داخل معده بر علایم حیاتی نوزادان در ساعت اول تولد

گذاشتن لوله داخل معده از طریق بینی در نوزادان به منظور بررسی ناهنجاری های مادرزادی بینی، مری و معده در ساعات اولیه تولد ممکن است سبب بروز عوارض گردد که ناشی از تحریک رسپتورهای واگ موجود در ته حلق می باشد و به شکل برادی کاردی، آپنه یا سیانوز تظاهر می یابد. جهت تعیین عوارض لوله گذاری داخل معده در علایم حیاتی نوزادان این تحقیق در بخش زنان و زایمان بیمارستان جواهری وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی در سال 79-1378 صورت پذیرفت.
تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی 550 مادر و نوزاد آن ها انجام گرفت. نوزادان به طور تصادفی به گروه های مورد و شاهد تقسیم شده و در گروه شاهد پس از کنترل علایم حیاتی، لوله گذاری داخل معده مطابق روش استاندارد در 15 دقیقه اول تولد به عمل آمد و تاثیر آن بر روی تعداد ضربان قلب و تنفس و رنگ پوست بررسی گردید. در گروه مورد علایم حیاتی بدون لوله گذاری دو نوبت با فاصله یک دقیقه ثبت شدند.
تعداد ضربان قلب نوزادان گروه مورد در نوبت اول معاینه 14.5±151.6 بود در نوبت دوم به تعداد 19.7±150 تعداد رسید و تغییری معادل 7.2±1.6 یا 1.1% را نشان داده است. در گروه شاهد تعداد ضربان قلب 14±152.8 بود که پس از لوله گذاری به 15.8±155.3 افزایش یافته، تغییری معادل 8.2±2.5 ضربه در دقیقه یا 1.6% را نشان داده است (NS). تعداد تنفس نوزادان گروه مورد 11.6±54.8 بوده و پس از یک دقیقه 11.3±54.7 گزارش شده که تغییری معادل 4.5±0.1 یا 0.2% را نشان می دهد. تعداد تنفس نوزادان گروه شاهد 10.8±53.6 بوده که پس از لوله گذاری به میزان 9.8±53.7 رسیده و تغییری معادل 6.5±0.1 نفس در دقیقه یا 0.2% را نشان داده است (NS). بروز سیانوز مرکزی پس از یک دقیقه از معاینه اول در 3 نوزاد گروه مورد مشاهده گردید (1.1%) و در مقابل 7 نوزادی که پس از لوله گذاری دچار سیانوز شدند (2.6%) (NS).
نتیجه گیری و توصیه ها: لوله گذاری داخل معده تاثیری بر علایم حیاتی نوزادان در ساعت اول تولد ندارد. بررسی تاثیر زمان لوله گذاری بر عوارض آن را توصیه می نماید.