مقایسه آزمون های مختلف در تشخیص هلیکوباکترپیلوری

با توجه به شیوع بالای اختلالات گوارشی و نقش عمده هلیکوباکترپیلوری در بروز گاستروآنتریت، زخم اثنی عشر و آدنوکارسینومای معده و عدم وجود یک روش استاندارد طلایی مورد پذیرش عموم و به منظور مقایسه آزمون های تهاجمی و غیر تهاجمی جهت تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری این تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1379 انجام گرفت.
پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی بر روی 127 بیمار که با علایم مختلف بیماری معده مراجعه و دارای اندیکاسیون اندوسکوپی بودند، صورت پذیرفت. ضمن انجام گاستروسکوپی نمونه های متعدد از آنتر معده جهت کشت، پاتولوژی و اوره آز سریع و جهت بررسی آنتی بادی IgG علیه باکتری از بیمار 5cc خون گرفته شد. استاندارد طلایی در این مطالعه براساس کشت مثبت و همچنین براساس هیستولوژی توام با اوره آز سریع بود و میزان حساسیت، ویژگی، PPV و NPV هر یک از شاخص های کشت، اوره آز سریع، هیستولوژی و الیزا با استاندارد مناسب محاسبه گردید.
تحقیق بر روی 127 نفر با سنین 18±46.3 سال، 75.5% مرد و 42.5% زن انجام گرفت. مقایسه هر یک از آزمون های هیستولوژی، کشت، اوره آز سریع و الیزا با استاندارد طلایی کشت نشان داد که هر یک از آزمون ها به تنهایی و یا توام بودن دو آزمون از سه آزمون هیستولوژی، اوره آز سریع و الیزا از ارزش تشخیصی مناسبی برخوردار نیستند و در این مقایسه اوره آز سریع با PPV و NPV به ترتیب 59.3 و 92.3 از بیشترین ارزش برخوردار است. مقایسه هر یک از آزمون ها به تنهایی و یا هیستولوژی توام با الیزا و یا اوره آز استاندارد طلایی هیستولوژی توام با اوره آز سریع نشان داد که کشت از کمترین ارزش تشخیصی با PPV و NPV به ترتیب 56.7 و 50 درصد و هیستولوژی با بالاترین PPV و NPV به ترتیب 90 و 100 درصد برخوردار است. مقایسه آزمون الیزا با استانداردهای طلایی مختلف نشان داد که این آزمون از ویژگی بسیار پایین برخوردار است و حتی همراهی این آزمون با هیستولوژی و یا اوره آز سریع نمی تواند تاثیر چندانی در تشخیص بگذارد.
نتیجه این که در ایران از اوره آز سریع و هیستولوژی به صورتتوام در تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری می توان استفاده کرد و آزمون سرولوژی الیزا با کیت های تجارتی به دلیل ویژگی بسیار پایین توصیه نمی گردد ولی نتیجه منفی آن ممکن است گاهی کمک کننده باشد.