اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت قابل تراکم

مطالعات نشان داده است که کامپوزیت های قابل تراکم دارای انقباض پلی مریزاسیون کمتر، ضریب انبساط حرارتی نزدیکتر به دندان و استرس کمتری به دندان وارد می کنند ولی تطابق آنها به نسج دندان کمتر است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر میزان ریزنشت این نوع کامپوزیت است.
در این مطالعه تجربی در 48 دندان انسیزو گاو حفره های CLII تراش داده شد و پس از اچینگ با اسیدفسفریک 37 ٪ و شستشو، دو لایه باندینگ Single bond کارخانه 3M در حفره ها به کار برده و با شدت پانصد و بیست میلی وات بر سانتی متر مربع کیور و سپس دندانها با کامپوزیت P60 که یک کامپوزیت قابل تراکم است ترمیم شدند، سپس دندانها به طور تصادفی به دو گروه 24 تایی تقسیم و گروه یک پنج هزار بار و گروه دوم ده هزار بار در سیکل حرارتی 5 -55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند، پس از آن نیمی از دندانهای گروه یک (12= n)، صد و بیست و پنج هزار بار تحت سیکل مکانیکی و نیمی از دندانهای گروه دو (12= n)دویست و پنجاه هزار بار تحت سیکل مکانیکی با فرکانس 5/0 هرتز تحت نیروی صد و پنجاه نیوتن قرار گرفته و در نهایت کل هر دندان به استثنای یک میلی متری اطراف مارجین حفره با سه لایه لاک ناخن پوشانده و به مدت دو ساعت در فوشین 2 ٪ قرار داده شدند و دندانها در آکریل خود سخت شونده مانت شده و برش داده شدند و با استفاده از میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی ×40 ریزنشت آنها بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری Kruskal-Wallis آنالیز گردید.
میزان ریزنشت دندانهای که فقط سیکل حرارتی شده بودند در مقایسه با دندانهای که سیکل های حرارتی و مکانیکی شده بودند تقریبا یکسان بود. میزان ریزنشت سیکل های مکانیکی اعمال شد. (دویست و پنجاه هزار) بر روی دندانها در مقایسه با گروه هایی که سیکل های مکانیکی کمتر (صد و بیست و پنج هزار) دریافت کرده بودند نیز تفاوتی نشان نداد و افزایش قابل توجهی از نظر آماری نداشت. میزان ریزنشت با استفاده از میکروسکوپ نوری بین گروه های آزمایش اختلاف آماری قابل ملاحظه ای دیده نشد. (05/0 > p) سیکل های مکانیکی وارد شده به دندانها پس از اعمال سیکل های حرارتی، میزان ریزنشت را افزایش نداد.