تاثیر تغذیه موننسین و پروپیلن گلیکول بر تولید و ترکیب شیر و برخی از فراسنجه های خونی گاوهای شیرده هلشتاین

در این پژوهش از 16 راس گاو هلشتاین (8 راس زایش اول و 8 راس زایش دوم به بالا) با میانگین روزهای شیردهی 30±60 روز و میانگین تولید شیر 3 ± 33 کیلوگرم در روز در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با اندازه گیری های تکرار شده استفاده شد. گاوها بر اساس تعداد زایش به دو بلوک یک زایش و دو زایش به بالا و به طور تصادفی به چهار جیره آزمایشی اختصاص داده شدند. جیره آزمایشی اول شامل جیره پایه(حدود60% کنسانتره و 40% علوفه) بدون ماده افزودنی(گروه شاهد) جیره آزمایشی دوم شامل جیره پایه به همراه 335 میلی گرم موننسین در روز، جیره آزمایشی سوم شامل جیره پایه به همراه400 میلی لیتر پروپیلن گلیکول در روز و جیره آزمایشی چهارم شامل جیره پایه به همراه 335 میلی گرم موننسین و 400 میلی لیتر پروپیلن گلیکول در روز به صورت مخلوط با خوراک بود. طول دوره آزمایش70 روز بود که 7 روز اول آن جهت عادت دهی گاوها اختصاص داده شد و تولید و ترکیبات شیر و برخی از فراسنجه های خونی از قبیل گلوکز، انسولین، تری گلسیرید، کلسیم و فسفر خون اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که با وجود اینکه ماده خشک مصرفی در همه جیره ها نسبت به جیره شاهد کمتر بود، ولی اختلاف معنی داری بین جیره ها وجود نداشت. گاوهای تغذیه شده با جیره سوم نسبت به جیره شاهد شیر بیشتری تولید کردند (05/0P<). ترکیبات شیر گاوها از قبیل چربی، پروتئین، لاکتوز، مواد جامد بدون چربی، کل مواد جامد در بین جیره های متفاوت اختلاف معنی داری وجود نداشت. گاوهای جیره آزمایشی چهارم غلظت گلوکز و انسولین خون بالاتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0P<). همچنین کاهش معنی داری در غلظت تری گلسیرید خون این گروه از دام ها مشاهده شد (05/0P<). نتایج این پژوهش نشان داد که تغذیه پروپیلن گلیکول می تواند موجب بهبود تولید شیر گاوها در اوایل دوره شیردهی شود و تغذیه توام موننسین و پروپیلن گلیکول سطح گلوکز و انسولین خون گاوها را بهبود بخشد.