کاهش سلول های بنیادی لیمبوس در کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل

ارزیابی سلول های بنیادی لیمبوس با استفاده از ایمپرشن سیتولوژی (IC) در بیماران مبتلا به کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل.
روش پژوهش: در این مجموعه موارد توصیفی، 35 چشم از 18 مرد مبتلا به کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل به روش پی درپی تحت IC قرارگرفتند. وجود سلول های جامی در سمت قرنیه ای نمونه ها به عنوان کمبود سلول های بنیادی در نظر گرفته شد. شدت درگیری به سه گروه خفیف، متوسط و شدید و برحسب مناطق مختلف قرنیه تقسیم بندی شد. رابطه بین طبقه بندی بالینی و یافته های IC تحت بررسی قرار گرفت.
حداقل در یک ربع قرنیه در تمام 35 چشم تحت بررسی، کمبود سلول های بنیادی لیمبوس مشاهده گردید. شدت درگیری قرنیه در ربع نازال و تمپورال (266/0P=) و ربع فوقانی و تحتانی (263/0P=) مشابه بود. شدت درگیری بالینی نواحی افقی (ربع نازال و تمپورال) نسبت به نواحی عمودی (ربع فوقانی و تحتانی) شدیدتر بود (001/0P<). رابطه آماری بین شدت کمبود سلول بنیادی و شدت درگیری بالینی یافت نشد (893/0P=). از نظر نتایج IC (وجود یا عدم وجود سلول های جامی) نواحی مختلف قرنیه تفاوت معنی داری نداشتند (378/0(P=.
درجات متفاوتی از کمبود سلول های بنیادی در بیماران مبتلا به کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل وجود دارد. علایم بالینی در نواحی نازال و تمپورال شدیدتر است. در این مطالعه شدت کمبود سلول های بنیادی و تظاهرات بالینی، رابطه معنی دار آماری نداشتند.