اثر محافظتی ملاتونین بر پارامترهای اسپرم، ریخت شناسی اپیدیدیم و کیسه منی در موش بالغ تحت درمان با بوسولفان

بررسی اثر محافظتی ملاتونین بر پارامترهای اسپرم و ریخت شناسی اپیدیدیم و کیسه منی در موش بالغ تحت شیمی درمانی موش های نر بالغ به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل یک دوز دی متیل سولفوکساید DMSO دریافت کرد. گروه دوم، یک دوز 20 میلی گرم برکیلوگرم بوسولفان دریافت کرد. گروه سوم، به مدت 5 روز، روزانه 10 میلی گرم برکیلوگرم ملاتونین دریافت کرده و گروه چهارم به دنبال دریافت یک دوز20 میلی گرم برکیلوگرم بوسولفان، به مدت 5 روز، روزانه 10 میلی گرم برکیلوگرم ملاتونین دریافت کرد. حیوانات 35 روز پس از شروع تیمار تشریح شدند و ارزیابی ها از طریق مشخص نمودن تعداد و کیفیت اسپرم اپیدیدیم و مطالعات هیستولوژیک دم اپیدیدیم، کیسه منی و اندازه گیری تستوسترون پلاسما صورت گرفت. آنالیزهای آماری با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی انجام شد.
بوسولفان باعث کاهش معنی دار در تعداد و تحرک اسپرم و ریخت شناسی طبیعی اسپرم و سطح تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل شد (0/05>p). در حالی که درمان ترکیبی، باعث افزایش پارامترهای نامبرده در مقایسه با گروه تحت شیمی درمانی شد (0/01>p). در ارزیابی هیستولوژیکی، بوسولفان باعث ایجاد حفراتی در ضخامت اپیتلیوم اپیدیدیم و کاهش ارتفاع سلول های اپیتلیال اپیدیدیم در مقایسه با کنترل شد(0/001>p). بوسولفان باعث کاهش مایع منی و چین های اپیتلیالی و کاهش ارتفاع سلول های اپیتلیال کیسه منی (0/001>p) در مقایسه با گروه کنترل شد. در حالی که درمان ترکیبی باعث بهبودی و طبیعی تر شدن بافت ها شد.
ملاتونین دارای اثر محافظتی بر اپیدیدیم و کیسه منی در موش تحت شیمی درمانی است. هر چند که مکانیسم نامشخص است، اما احتمالا این عمل از طریق کاهش آسیب های اکسیداتیو صورت می گیرد.