تاثیر ماساژ به روش استروک سطحی پشت (SSBM) بر اضطراب زنان باردار نخست زا

تجربه حاملگی در زندگی زنان را می توان نوعی بحران موقعیتی به حساب آورد. وجود اضطراب به شکل های مختلف در زنان باردار مشکلاتی را برای جنین و مادر ایجاد می کند، بالاخص برای زنان نخست زا که در برابر این مشکلات آمادگی لازم را ندارند. تکنیک های آرام سازی مانند ماساژ یکی از مهم ترین مداخلات غیر دارویی است که برای کنترل اضطراب به کار می رود. یکی از انواع این مداخلات ماساژ به روش استروک سطحی پشت می باشد که یک مداخله مستقل پرستاری است و همبستگی نزدیکی با طبیعت مراقبت پرستاری دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر ماساژ به روش استروک سطحی پشت بر اضطراب زنان باردار نخست زا انجام گرفته است.
پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای می باشد که در دو مرکز بهداشتی درمانی شهر شیراز در سال 1386 انجام شده است. نمونه مورد مطالعه 80 زن باردار نخست زا بودند که با استفاده از جدول اعداد تصادفی از بین 114 زن واجد شرایط داوطلب که جهت دریافت مراقبت های دوران بارداری در سه ماهه سوم به مراکز یاد شده مراجعه داشتند انتخاب و با استفاده از بلوک های تبدیل شده تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. مداخله شامل 10 دقیقه ماساژ به روش استروک سطحی پشت در سه روز متوالی بین ساعات 11-9 صبح بود. میزان اضطراب قبل و بلافاصله بعد از انجام مداخله در دو گروه اندازه گیری شد. ابزار گردآوری داده ها فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه اشپیلبرگر بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر، تی زوجی، تی مستقل در نرم افزار SPSS v.11.5 استفاده شد.
میانگین و انحراف معیار میزان اضطراب قبل از مداخله در گروه آزمون 65/6±51 و در گروه شاهد 60/6±90/49 بود که از نظر آماری اختلاف معناداری بین دو گروه وجود نداشت (460/0=p). پس از اجرای برنامه ماساژ میانگین و انحراف معیار میزان اضطراب در گروه آزمون 52/6±18/48 و در گروه شاهد 39/7±50/51 و تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (036/0=p).
مطابق یافته ها ماساژ به روش استروک سطحی پشت یک مداخله مؤثر پرستاری برای کاهش سطح اضطراب زنان باردار نخست زا می باشد. لذا این مداخله پرستاری فرصتی برای پرستاران و مراقبان جهت کاستن اضطراب زنان باردار نخست زا فراهم می کند. نتایج این مطالعه می تواند در تصمیم گیری و برنامه ریزی برای این گروه مورد استفاده قرار گیرد.