شاخص مصرف خون نسبت به درخواست خون در شهرستان رشت

سابقه و هدف با در نظر گرفتن الگوی نامناسب مصرف خون درکشور و محدود بودن منابع آن، با استفاده از روش صحیح درخواست خون، می توان این منابع را برای بیماران بیشتری به کار گرفت. هدف از این مطالعه، بررسی نحوه کاربرد خون در بیمارستان ها و بخش های مختلف شهرستان رشت بود.
مواد و روش ها در این مطالعه که به روش توصیفی مقطعی انجام شد، به روش نمونه گیری تصادفی درخواست های خون بیستم هر ماه در سال 1386 در پنج بیمارستان رشت مشخص و داده های 491 بیمار بررسی شد. درخواست های مربوط به بیماران تالاسمی وارد مطالعه نشد. نسبت تعداد خون آزمایش تجانس شده به خون تزریق شده(C/T) در کل و برای بیمارستان ها و بخش ها محاسبه و مقایسه شد. یافته ها با استفاده از آزمون t و نرم افزار 15 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها شاخص کلی 9/1= C/T در مقایسه با مقدار مورد انتظار(3-2) در حد قابل قبول بود ولی در مراکز مختلف تفاوت آشکاری وجود داشت. بیشترین درخواست از بخش های جراحی(8/42%) و کمترین از بخش های داخلی(1/7%) بود. میانگین هموگلوبین در بیماران جراحی که خون دریافت کرده بودند، 19/2 ± 03/9 بود.
نتیجه گیری الگوی مصرف گلبول قرمز متراکم در رشت ایده آل نبود؛ ولی در بخش زنان برخلاف مطالعه های مشابه در کشور، مناسب بود که شاید علت آن داشتن کمیته انتقال خون بیمارستانی فعال وکارآمد باشد. به نظر می رسد علل مختلفی از جمله عدم تشکیل کمیته های انتقال خون بیمارستانی و عدم شرکت فعال پزشکان صاحب نظر در آن و فقدان نظارت و ضمانت اجرای آیین نامه ها از جمله موانع اصلاح الگوی مصرف خون باشد.