بررسی شیوع کودک آزاری در وابستگان به مواد افیونی مراجعه کننده به کلینیک ترک اعتیاد خود معرف شهر یزد

کودک آزاری شامل آزارهای جسمی، روانی، جنسی و بدرفتاری با کودک می شود و به سلامتی و آسایش کودک آسیب می رساند. با توجه به اهمیت موضوع، این بررسی جهت تعیین میزان شیوع کودک آزاری در افراد وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد خود معرف شهر یزد اجرا گردید.
این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 300 نفر شامل دو گروه 150 نفری معتاد و غیرمعتاد انجام گرفت، گروه معتاد از بین افراد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر یزد و گروه غیرمعتاد به طور تصادفی از جامعه انتخاب شد. جمع آوری داده ها به کمک پرسشنامه پژوهشگر ساخته، و تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون آماری(کای اسکور) صورت گرفت.
از 150 نفر معتاد(56%) کودک آزار بودند، 3/45% مرد، 7/10% زن، 7/18% تحصیلات بسیار پایین، 46% سابقه طلاق در خانواده،38% سابقه آزار جسمی در کودکی داشتند. بیشترین نوع آزار جسمی سیلی زدن به صورت، 24% بود، که 26% این افراد اعلام کردند که یان عمل اقدامی در جهت تربیت است. از 150نفر گروه سالم 42% کودک آزار، 7/26% مرد،3/15% زن، 4/23% سابقه طلاق در خانواده، 4/30% خود در کودکی آزار جسمی دیده بودند که بیشترین نوع آزار جسمی سیلی زدن با فراوانی 7/22% بود که از این تعداد 33% علت این اقدام را تربیت فرزند اعلام نمودند.
ارتباط مستقیمی بین کودک آزاری و وابستگی به مواد افیونی دیده شد. سطح تحصیلات پایین، سابقه طلاق در خانواده و قربانی کودک آزاری بودن در کودکی در ایجاد این پدیده نقش دارد. لذا ضرورت پایش کودکان، تدوین قوانین حمایت از کودکان و ایجاد مراکز حمایتی و آموزش والدین می تواند در کاهش کودک آزاری نقش داشته باشد.