بررسی میزان افسردگی همسران شهید استان تهران با استفاده از مقیاس ویژه ی سنجش افسردگی همسران شهید

افسردگی به عنوان شایع ترین اختلال روانی، نقش عمده ای در تعیین میزان سلامت روانی افراد بر عهده دارد. در این میان داغدیدگی و فقدان همسر یکی از مهم ترین علل زمینه ساز افسردگی به شمار می رود. بر این اساس پژوهش حاضر با این هدف پی ریزی شد تا میزان افسردگی را در بین همسران شهید استان تهران با استفاده از مقیاس ویژه ی سنجش افسردگی همسران شهید مورد بررسی قرار داده و ارتباط آن را با برخی از متغیرهای جمعیت شناختی مطالعه نماید.
روش تحقیق: پژوهش حاضر در چهارچوب یک مطالعه ی توصیفی بر روی 660 نفر از همسران شهید استان تهران که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. ابعاد روان سنجی پرسشنامه تحقیق که مقیاسی ویژه برای سنجش افسردگی همسران شهید بود، توسط نویسندگان این تحقیق مطالعه شده و اعتبار و پایایی آن جهت به کارگیری در جمعیت ایرانی همسران شهید مورد تایید قرار گرفته است. در ادامه داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری ضریب همبستگی و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0>p تحلیل شد.
نزدیک به 50 درصد آزمودنی ها نمره ی بالاتر از میانگین را در پرسشنامه ی تحقیق کسب کرده اند که این وضعیت نشان گر وجود سطح بالاتر از متوسط افکار و احساسات افسردگی در میان جامعه ی همسران شهید ایران می باشد. نمرات افسردگی همسران شهید با میزان درآمد آن ها رابطه همبستگی معکوس و معنی داری داشت (17/0- = rو 001>p). نمرات آزمودنی ها برحسب متغیرهایی مثل سطح تحصیلات، وضعیت محل سکونت و اشتغال آن ها تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت، ولی وضعیت تاهل تاثیر معنی داری بر میزان افسردگی همسران شهید نداشت.
نتایج حاکی از شیوع بالای علایم افسردگی در میان همسران شهید استان تهران بود. هم چنین نتایج نشان داد که اغلب همسران شهید در مورد تجارب و خاطرات مربوط به زمان جنگ نگرانی داشته و در این زمینه از اشتغال ذهنی برخوردارند. درآمد بالاتر، سطح تحصیلات بیشتر، برخورداری از محل سکونت شخصی و شاغل بودن با نمرات پایین تر در مقیاس افسردگی همراه بود.