ارائه یک مدل تصمیم گیری چند معیاره برای انتخاب مکان بهینه استقرار نمایندگی های شرکت های بیمه در شهر تهران

شرکت های بیمه در ایران با مسئله پوشش نامناسب بازار و عدم توزیع فیزیکی مؤثر در سطح کشور مواجه اند. انتخاب مکان مناسب برای استقرار شعب و نمایندگی های شرکت های خصوصی بیمه به معنای کاهش در هزینه های اداری و افزایش در آمد شرکت است. در پژوهش حاضر، مسئله مکان یابی نمایندگی های بیمه، یک مسئله تصمیم گیری چند معیاره است که ترکیبی از شاخص های کمیت پذیر و کیفی در آن وجود دارد. از میان مدل های تصمیم گیری چند شاخصه، مدلی که بتواند ویژگی های هر دو نوع شاخص های کمی و کیفی را لحاظ کند مدل براون-جیبسون انتخاب شد. برای اجتناب از نقطه ضعف اساسی مدل براون-جیبسون که استفاده از مقایسات زوجی دو ارزشی صفر و یکی در ارزیابی شاخص ها و گزینه هاست از مدل فرآیند تحلیل شبکه ای استفاده شده است. علاوه بر انتخاب مکان بهینه، اوزان نسبی شاخص ها با استفاده از الگوریتم های نام برده مشخص می گردد. با حل یک مسئله عددی چگونگی تعیین مکان استقرار یک نمایندگی بیمه به کمک این الگوریتم ها مشخص شده است.