بررسی وضعیت سالمندان ساکن در آسایشگاه معلولان و سالمندان گیلان

‌سالخوردگی تجربه ای است که هر شخصی در زندگی با آن روبرو خواهد شد. پدیده تنهایی و انزوای اجتماعی سهم بسزایی در دشوار کردن دوران پیری دارد. لذا در این تحقیق سعی نمودیم وضعیت سالمندان ساکن در آسایشگاه معلولان و سالمندان گیلان بررسی نماییم. مطالعه به روش توصیفی ،مقطعی صورت گرفت و 170 نفر از سالمندان واجد شرایط آن آسایشگاه برای بررسی انتخاب شدند. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از پرسشنامه توام با مصاحبه و مراجعه به پرونده سالمندان بدست آمده است. خلاصه یافته ها و نتایج این بررسی نشان داد که: مردان سالمند از وضعیت نسبی بهتری در تمام زمینه ها، مانند میزان تحصیلات، وضعیت اشتغال و منبع درآمد برخوردار بودند همچنین پیرمردان بیش از پیرزنان با سایر سالمندان سازگار بودند. در مورد رابطه بین سالمندان ساکن در آسایشگاه سالمندان با بستگان و دوستان خود نتایج بررسی نشان داد که این ارتباطات بسیار معدود واندک بوده است. وسیله تفریح و سرگرمی مورد استفاده سالمندان مورد بررسی در آسایشگاه بطور کلی معدود بود. تفریح عمده آنان صحبت با یکدیگر و قدم زدن در حیاط آسایشگاه بود. ابتلا به انواع بیماریهای ریوی، گوارشی، اختلال شنوایی وبینایی، بیماری استخوانی و انواع معلولیتها در مردان مورد بررسی بیشتر بود در حالی که ابتلاء به بیماریهای قلبی و ناراحتی های روانی در زنان بیشتر به چشم می خورد. 44 / 71 درصد افراد مورد بررسی کاملا از زندگی کردن در آسایشگاه معلولان و سالمندان گیلان اظهار رضایت نمودند، البته میزان رضایت زنان بیشتر از مردان سالمند بود. سالمندان مورد بررسی مهمترین دلیل خودرا برای زندگی کردن در آسایشگاه نداشتن فرزند بیان نموده‌اند