تاثیر دوزهای مختلف کلومیفن سیترات بر مورفولوژی و تکثیر سلول های استرومای آندومتر انسانی در محیط کشت

کلومیفن سیترات در تحریک تخمک گذاری در زنان نابارور به کار می رود، علی رغم تاثیر مناسب آن در افزایش تعداد تخمک ها، میزان باروری گزارش شده در طی مصرف آن پایین است. با توجه اهمیت سلولهای استرومای آندومتر انسانی در تغییرات منتهی به لانه گزینی، این مطالعه به منظور شناسایی تاثیر دوز های مختلف کلومیفن سیترات بر مورفولوژی و تکثیر این سلول ها در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.
در این مطالعه تجربی، 7 نمونه آندومتر انسانی در شرایط استریل و با روش مکانیکی خرد شده و سلول های استرومایی با روش هضم آنزیمی (کلاژناز) و عبور از صافی های سلولی و سانتریفیوژ، جدا شده و سپس با رنگ آمیزی تریپان بلو، درصد زنده بودن و تعداد آنها تعیین گردید. سلول های هر نمونه بطور مساوی به چهار گروه تقسیم شد. گروه کنترل فقط محیط کشت DMEM/F12 دارای آنتی بیوتیک و FBS- پنج درصد و گروه های آزمایش، محیط کشت و یکی از دوزهای 1، 5 و 10 میکرومولار کلومیفن سیترات را به مدت دو هفته گرفتند. در آغاز و پایان کشت از سلولها عکس برداری و نهایتا«با استفاده از آنزیم تریپسین (25/0%) سلول ها از کف ظرف کشت جمع آوری و مجددا» زنده بودن و تعداد آن ها تعیین و گروه ها مورد بررسی قرار گرفتند.
تغییرات مورفولوژیک در گروه کنترل و دوز 1 میکرومولار مشابه و شامل تبدیل سلولهای استرومال کروی به شکل فیبروبلاستی بود. دوزهای 5 و 10 میکرومولار کلومیفن سیترات مانع تکثیر و تغییرات مورفولوژیک طبیعی این سلول ها شدند. اختلاف معنی داری بین این دو گروه و گروه های کنترل و 1 میکرومولار مشاهده شد (001/0>p).
نتایج مطالعه نشان داد گه تاثیر کلومیفن سیترات بر سلولهای استرومای آندومتر در محیط کشت وابسته به دوز بوده و دوزهای بالاتر آن اثر مهار کننده دارند.