اثر مس، روی و کلرتتراسایکلین بر ضخامت چربی زیر پوستی و ماهیچه راسته در گوساله های نر هلشتاین

در این پژوهش 318 راس گوساله های نر نژاد هلشتاین با میانگین وزن 5/17±375 کیلوگرم در یک طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، متشکل از 1: جیره پایه، 2: جیره پایه + مس (30 میلی‎گرم در هر کیلوگرم ماده خشک خوراک)، 3: جیره پایه+روی (150 میلی‎گرم در هر کیلوگرم ماده خشک خوراک)، 4: جیره پایه + کلرتتراسایکلین (200 میلی‎گرم در روز به ازای هر راس گوساله)، 5: جیره پایه + مس + کلرتتراسایکلین و 6: جیره پایه + روی + کلرتتراسایکلین در دزهای بیان شده، به مدت 56 روز به کار برده شدند. اثر تیمارهای آزمایشی بر غلظت فراسنجه های خونی، ضخامت چربی زیر پوستی در ناحیه های پشت و سرینی، سطح مقطع ماهیچه راسته و ارتفاع از بال استخوان خاصره بررسی شد. غلظت نیتروژن اوره ای (001/0>p) و پروتئین تام پلاسما (001/0>p) بین تیمارها متفاوت بود. افزودن مس به جیره سبب افزایش سطح مقطع ماهیچه راسته شد اما افزودن روی آن را کاهش داد (001/0>p). بنابراین، کنترل سطح مس و روی، به جای بهره بردن از کلرتتراسایکلین، در جیره گوساله های نر می‎تواند سبب افزایش سطح مقطع ماهیچه راسته و کاهش ضخامت چربی شود.