تعادل اسید- باز درمرغ‎های تخم‎گذار و رابطه آن با الکترولیت های جیره غذایی درشرایط تنش گرمایی دوره ای

این آزمایش به منظور مشخص کردن اثرات سطوح مختلف آنیون-کاتیون (367،317،267،217،167،117،67 و 417 میلی‎اکی‎والان در کیلوگرم آب و غذا) بر کیفیت پوسته و عملکرد در مرغ‎های تخم‎گذار در شرایط تنش گرمایی دوره‎ای (دمای 19 تا 36 درجه سانتی‎گراد) انجام شد. 160 قطعه مرغ لگهورن سفید (سویه های لاین 36-w) در سن 63 هفتگی به مدت 2 ماه در معرض 8 جیره (که تنها از لحاظ سطوح آنیون- کاتیون متفاوت بودند) قرار گرفتند. تغییر سطوح آنیون-کاتیون Na+ + k+ - Cl - جیره پایه بوسیله کلرید کلسیم و بی‎کربنات سدیم انجام شد. این آزمایش در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. در هر قفس که یک تکرار بود، 5 قطعه مرغ وجود داشت. اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات تولیدی (وزن تخم‎مرغ، تولید تخم‎مرغ، ضریب تبدیل خوراک و بازده تخم‎مرغ) معنی‎دار (05/0>p) بود. سطح 217 میلی‎اکی والان که با افزودن 42/0 درصد بی‎کربنات سدیم به جیره پایه (167 میلی‎اکی‎والان در کیلوگرم) به وجود آمده بود، سبب بهبود در تمام سطوح تولیدی به غیر از مصرف خوراک شد. اثر دوره های آزمایشی (15روز یکبار) بر صفات تولیدی معنی‎دار (05/0>p) بود. اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات کیفی پوسته (مقاومت پوسته، ضخامت پوسته و درصد پوسته) و واحد هاو معنی‎دار نبود. اثر دوره های آزمایشی بر صفات کیفی معنی‎دار (05/0>p) بود، اما بر واحد هاو اثری نداشت.