کاربرد روش هکمن دومرحله ای در برآورد ارزش تفریحی روستای اشتبین

در حال حاضر، گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است، به گونه-ای که از آن به مثابه عامل شتاب دهنده بازسازی و توسعه اقتصادی و اجتماعی در نواحی روستایی نیز یاد می شود. ارزش گذاری مناطق گردشگری روستایی و کارکردهای زیست محیطی برای تصحیح تصمیمات اقتصادی که اغلب بر اساس آنها، منابع زیست-محیطی و مناطق گردشگری به منزله کالا و خدمات رایگان قلمداد می شوند، گامی درخور اهمیت به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر تفکیک عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت گردشگران و عوامل مؤثر بر میزان تمایل به پرداخت آنها برای بازدید از روستای اشتبین و همچنین، برآورد ارزش تفریحی سالانه این روستا با استفاده از روش هکمن دومرحله ای است. نتایج پژوهش نشان می دهد که متغیرهای درآمد، میزان تحصیلات، تعداد اعضای خانواده، سن، سابقه سفر به روستا، و جنسیت بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان، و متغیرهای درآمد، تعداد اعضای خانواده، میزان تحصیلات، و میزان رضایت گردشگران بر میزان تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان مؤثرند. میانگین تمایل به پرداخت گردشگران و ارزش تفریحی سالانه این روستا در 1387، به-ترتیب، 6884 و 826080000 ریال برآورد شد.