اثر تجویز مزمن سیانیدین-3-گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش های صحرائی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

در طی سالیان اخیر اثر بخشی عصاره های گیاهی برای درمان بیماری دیابت قندی مطرح شده است. هدف بررسی حاضر، تعیین اثر تجویز سیانیدین-3-گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین در موش صحرائی بود.

برای القاء دیابت از استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) در موش های صحرائی نر استفاده شد. تزریق سیستمیک سیانیدین-3-گلوکوزید نیز 1 هفته پس از القاء دیابت به میزان 10 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 2 ماه انجام شد. گروه های کنترل نیز درمان های مربوطه را دریافت نمودند. میزان گلوکز و لیپیدهای سرم قبل از ایجاد دیابت و در طی هفته های 4 و 8 پس از آن تعیین گردید.

میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی شده افزایش معنی داری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با هفته قبل از ایجاد دیابت نشان داد (001/0 p<). درمان با سیانیدین-3-گلوکوزید، به میزان متوسطی گلوکز سرم را در مقایسه با گروه دیابتی تیمار نشده کاهش داد (005/0 p<). سطوح سرمی تری گلیسیرید و کلسترول توتال در گروه دیابتی شده در هفته هشتم پس از ایجاد دیابت، افرایش معنی داری نشان داد (01/0 p< و 05/0 p<)، ولی تزریق سیانیدین-3-گلوکوزید تاثیری بر آن ها نداشت. از طرف دیگر، میزان کلسترول HDL و LDL سرم در گروه دیابتی تحت تیمار در همین هفته در حد معنی دار و به ترتیب بیش تر و کم تر از گروه دیابتی تیمار نشده بود (05/0 p<).

نتایج نشان می دهد که تجویز مزمن سیانیدین-3-گلوکوزید در مدل تجربی دیابت قندی دارای اثر آنتی هیپرگلیسمی متوسطی است و همچنین سبب تغییرات مطلوب و سودمند در سطح کلسترول HDL و LDL سرم می شود ولی بر سطح کلسترول توتال و تری گلیسیرید سرم تاثیری ندارد.