تاثیر مصرف خوراکی مورفین در دوران بارداری بر تکامل شبکیه چشم جنین موش های بزرگ آزمایشگاهی

سیستم بینایی متشکل از قسمت های بسیار متنوع با منشا جنینی متفاوت است. در این تحقیق، اثر مورفین خوراکی بر روی تکامل شبکیه جنین موش های بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفته است.
تعداد 40 سر موش ماده بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار با میانگین وزنی 250-300 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. پس از حصول اطمینان از بارداری (تعیین روز صفر جنینی، E0)، موش های ماده به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه شاهد در طول آزمایش آب شرب شهری و گروه آزمایش آب شرب شهری حاوی مورفین (mg/ml 05/0) دریافت کردند. در روز 17 بارداری (E17) موش ها با استفاده از کلروفرم کشته شده و جنین ها طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج شد. جنین ها به مدت یک ماه در محلول فیکساتیو فرمالین 10% قرار گرفتند. سپس سر جنین ها جدا و مراحل پردازش بافتی، برش گیری و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین– ائوزین انجام شد و به وسیله ی میکروسکوپ نوری و نرم افزار موتیک (MOTIC) شبکیه آن ها تحت بررسی قرار گرفت.
نتایج ما نشان داد که قطر شبکیه در گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد کاهش پیدا کرده است. دو لایه شبکیه رنگ دانه دار و شبکیه عصبی در گروه شاهد به طور طبیعی شکل گرفته ولی در گروه آزمایش از نظر زمانی به تاخیر افتاده و فضای خالی بین سلول ها مشاهده می شد. هم چنین، میزان کورتیکوسترون پلاسما در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود.
این نتایج نشان می دهد که مصرف مورفین در زمان بارداری باعث ایجاد نقص و تاخیر در تکوین شبکیه چشم جنین شده است که ممکن است به دلیل افزایش غلظت کورتیکوسترون پلاسما در گروه آزمایش باشد.