مطالعه ظرفیت باربری و میزان نشست زمین های خاور و جنوب خاور تهران

شهر تهران بر روی نهشته های آبرفتی جوان بنا شده و گسترش سریع شهرنشینی سبب پوشیده شدن نهشته های کوترنری شده است. افزایش شهرنشینی بدون رعایت مسائل زمین شناسی و ژئوتکنیکی مشکلات فنی، مهندسی و اقتصادی زیادی را در پی داشته است. از آنجا که تکیه گاه همه سازه ها بر روی زمین است، بررسی و شناخت ویژگی های فیزیکی و مکانیکی لایه های خاک امری ضروری است. تعیین پارامترهای مقاومتی و تهیه نقشه ژئوتکنیک محدوده مورد مطالعه امکان مناسبی برای مطالعات مقدماتی پروژه های عمرانی خواهد بود و به مهندسان و طراحان دید کلی از وضعیت ژئوتکنیک منطقه می دهد. تاکنون مسائل ژئوتکنیکی و زمین شناسی مهندسی در شهرهای ایران به صورت دقیق مورد بررسی قرار نگرفته، اما در برخی از کشورهای دنیا، نقشه های زمین شناسی مهندسی و ژئوتکنیکی شهری ارائه شده که از نظر اقتصادی، مدیریتی، محیط زیست، سامان دهی، طراحی و توسعه شهری بسیار مفید بوده است. نقشه های پهنه بندی ظرفیت باربری، نشست، روانگرایی، پارامترهای مهندسی خاک و مقاطع زمین شناسی با استفاده از اطلاعات گمانه ای در مناطق مختلف جهان در جهت اهداف شهرسازی راه سازی، فضاهای زیرزمینی و غیره تهیه می شود. تحقیق حاضر در راستای تحقق این امر به بررسی و تعیین پهنه بندی ژئوتکنیک منطقه و ارائه مشخصات و پارامترهای مقاومتی و تعیین ظرفیت باربری مجاز و میزان نشست برای تعیین نوع سازه با توجه به مقاومت زمین و یا تقویت زمین برای اعمال بارهای بیش از مقاومت مجاز به دست آمده و میزان نشست تعیین شده و همچنین طراحی پی سازه با توجه به جنس لایه های تشکیل دهنده زمین در ژرفای مختلف، در زمین های خاور و جنوب خاور تهران در محدوده برگ 1:25000 قلعه مرغی پرداخته است. با توجه به نتایج به دست آمده در این خصوص 6 پهنه شناسایی شده است. پهنه های 3-1 از مقاومت متوسط (3