آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان دبیرستان های چابهار در مورد بیماری ایدز در سال 1386

بیماری ایدز پاندمی است که تمام جوامع دنیا را تهدید می کند. انتقال این بیماری در ایران ابتدا به دنبال مصرف داروهای مشتق از پلاسمای انسانی وارداتی بود ولی به تدریج از سایر راه ها نیز گسترش یافت. با توجه به تغییر الگوی انتقال آلودگی، آموزش در سطح جامعه و به خصوص افراد در معرض خطر می تواند در پیشگیری از بیماری مؤثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح آگاهی دانش آموزان دبیرستان های شهر چابهار در مورد بیماری ایدز طراحی شد.
مطالعه یک بررسی مقطعی بود که بر روی 500 دانش آموز دبیرستانی شهر چابهار انجام شد. دانش آموزان به پرسش نامه های بدون نام پاسخ دادند. دانش و نگرش امتیازبندی شد. تحلیل داده ها توسط آزمون های آماری کای دو، t و نرم افزار 17 SPSS انجام شد.
از مجموع شرکت کنندگان، 6/51% (258 نفر) پسر و 4/48% (242 نفر) دختر بودند. 6/47% از دانش آموزان دارای آگاهی خوب و 6/39% آگاهی متوسط داشتند. سطح آگاهی دختران با اختلاف معنی داری از پسرها بیشتر بود(003/0 p<). 48% دانش آموزان نگرش ضعیف و 19% نگرش خوب داشتند. نگرش و عملکرد رابطه مستقیمی با آگاهی داشت.
سطح آگاهی دانش آموزان خوب به نظر می رسید، اما تصورات نادرستی در مورد راه های انتقال نیز وجود داشت و نگرش منفی از جمله عدم پذیرش فرد HIV مثبت در میان دانش آموزان دیده می شد. پیشنهاد می شود که راه کارهایی برای کاهش خطر انتقال ایدز در دبیرستان ها و در میان برنامه های آموزشی مدارس، در نظر گرفته شود.