روند خودکشی دانشجویان در فاصله سال های 1382 و 1387

مطالعه حاضر با هدف بررسی خودکشی دانشجویان بر حسب جنس، سن، فصل و ماه، مکان و روش خودکشی و نیز تعیین زمان دقیق خودکشی، مصرف مواد، سابقه بیماری روانپزشکی، سابقه اقدام به خودکشی و خودزنی، رشته تحصیلی، و سابقه اقدام به خودکشی و خودکشی کامل در بین دوستان و بستگان انجام شد.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی و نمونه پژوهش شامل کلیه موارد خودکشی ارجاع داده شده به پزشکی قانونی بود. اطلاعات در دو مرحله گذشته نگر و آینده نگر به صورت بررسی پرونده های دانشجویان و مصاحبه با خانواده ها جمع آوری شد.
در بازه زمانی سال های 1382 و 1387 مجموعا 337 مورد خودکشی و بیشتر در فصل تابستان و محل سکونت فرد رخ داد. حلق آویزی بالاترین و بریدن عروق حیاتی کمترین فراوانی را دارا بودند. در مصاحبه با خانواده ها مشخص شد که دانشجویان مرد، شهری، 22 ساله، مجرد، رشته علوم انسانی، سال دوم و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بیشتر خودکشی کرده اند. بیشتر خودکشی ها طی روز و در روزهای شنبه، یکشنبه و جمعه و زمان امتحانات و تعطیلات بین دو ترم تحصیلی انجام گرفت.
نتایج این تحقیق می تواند به یافتن زمینه های وقوع خودکشی در میان دانشجویان کمک نماید و راهکارهایی را برای پیش گیری و کاهش نرخ خودکشی در کشور پیشنهاد کند.