مروری بر روش های غیر تزریقی انسولین

در بیماری دیابت، کنترل قند خون در محدوده نرمال به منظور جلوگیری از ایجاد هرگونه عارضه ای بسیار اهمیت دارد. در حال حاضر این کار به وسیله درمان پیچیده ای شامل تزریق های متعدد روزانه انسولین و یا تزریق مداوم انسولین به وسیله پمپ و پایش دقیق میزان قند خون انجام می گیرد. روشی که بتواند از تزریق های متعدد انسولین جلوگیری کرده و فارماکوکینتیک انواع انسولین را بهبود بخشد، همیشه در کانون توجهات در تحقیقات مربوط به دیابت بوده است. در صورتی که این شیوه ها توسعه یابند، بطور کلی غیر تهاجمی بوده و مطلوب بیماران هستند و کمک می کنند تا بیماران به کنترل بهتری از قند خون برسند. تاکنون امید بخش ترین روش جایگزین، روش استنشاقی بوده است که از میان آنها Exubera® از طرف EMEA و FDA برای استفاده بیماران دیابتی 1 و 2 مورد تایید قرار گرفت اما آن هم بدلیل هزینه های بسیار زیاد و عوارض تنفسی، مورد استقبال واقع نشد و توسط شرکت سازنده از بازار جمع آوری گردید. دیگر روش ها نیز در حال پیشرفت هستند. اخیرا در دو روش Intestinal (HIM2) و Buccal (oral-lyn) پیشرفت های جالبی بدست آمده است. در مقاله مروری پیش رو، روش های مختلف از جمله نازال، بوکال، چشمی، خوراکی، ترنس درمال، ریوی، رکتال و حتی واژینال و رحمی تجویز انسولین که در تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته اند بیان شده و نقاط قوت و ضعف و همچنین آینده آنها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.